เขา...เพื่อนสนิทที่คิดอยากขยับความสัมพันธ์ และถึงเขาจะเป็นคนไม่เอาไหน แต่หัวใจดวงนี้ก็ภักดีและรักเธอจนล้นใจ “ไม่กลัวเราหรือไง” “ไม่ นิดรู้สึกอุ่นใจเวลามีธามอยู่ใกล้ๆ...ธามจะนอนเป็นเพื่อนนิดได้ไหม เตียงนี้ออกจะกว้าง นอนสามคนยังได้เลย” “แค่สองคนเรากับนิดก็พอแล้ว อย่าให้มีคนที่สามเข้ามาเลย” เขาพูดยิ้มๆ นิชาภาย่นคิ้วใส่ “นิดแค่เปรียบเทียบ ไม่ได้หมายถึงจะให้นอนสามคนซะหน่อย” “แต่เราว่าจริงๆ เตียงนี้นอนได้มากกว่าสามนะ อาจถึงสี่หรือห้าคนเลยนะ” “ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก ธามนี่ เวอร์ตลอดเลย” “ถึงสิ ถ้าเราสองคนนอนกันแบบนี้ เป็นไงอุ่นขึ้นไหมที่มีเราอยู่ใกล้ๆ แบบนี้” ธานินทร์โน้มตัวมากระซิบถามข้างหู เขายังทาบทับร่างของเธอแบบนั้นไม่ยอมลุก ขณะที่นิชาภาไม่ได้ผลักไสและดูเหมือนว่าเธอจะรั้งต้นคอเขาอยู่หน่อยๆ ด้วย “อุ่นขึ้นแต่นิดก็ยังรู้สึกหนาวอยู่ดี” “แล้วถ้าแบบนี้ล่ะ” เขาถามก่อนลงน้ำหนักบนตัวเธอให้มากขึ้น ใบหน้าของเขาก้มต่ำจนปลายจมูกชนกัน เขาหยุดเหมือนหยั่งเชิงว่าเธอจะห้ามหรือเปล่า และสิ่งที่ได้กลับมาก็คือรอยยิ้มเขินๆ กึ่งท้าทาย ทำให้ธานินทร์ยิ้ม ตอนแรกเขาไม่มั่นใจกับสิ่งที่ตัวเองกำลังทำอยู่แต่เมื่อเห็นปฏิกิริยาของอีกฝ่ายทำให้เขามั่นใจมากขึ้นว่านิชาภาต้องการผ่านคืนนี้ไปกับเขา - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ติดตามเรื่องอื่นๆ ได้ที่เฟสบุ๊ก : จันทร์ทอแสง