“ปากดีจังเลยนะ แม่ผมจ้างให้คุณมาเป็นพี่เลี้ยงก็ทำหน้าที่ของคุณไปสิ ไม่ใช่ให้มายืนวิพากษ์วิจารณ์ผมฉอด ๆๆ แบบนี้” “อ๋อ ก็แล้วนายให้ฉันทำไหมล่ะ ไอ้หน้าที่พี่เลี้ยงน่ะ ดีแต่เมินใส่ฉันตลอด เพียงแค่ฉันไม่ใช่พี่เลี้ยงที่เป็นผู้หญิงแบบที่นายอยากได้ ประสาทชัด ๆ” นนส่ายหน้าไปมาอย่างยั่วโมโห แมวยิ้มเย็น ‘นี่ขนาดเป็นคนที่เวลาพูดอะไรกับใครไม่ค่อยสบตานะเนี่ย แต่คำพูดแต่ละคำเหมือนเข็มทิ่มแทง’ บุตรชายเจ้าของบ้านคิด พลางสูดลมหายใจเข้าลึก สุดท้ายก็เป็นแมวเองที่เลือกจะเดินเลี่ยงไปที่อื่น ทิ้งให้นนยืนเม้มปากแน่นอย่างเจ็บใจอยู่อย่างนั้น *** นวนิยายขนาดสั้น อ่านง่าย ราคาย่อมเยา สบายกระเป๋า No.2 "พี่เลี้ยง"