"ชีวิตคู่เริ่มต้นที่การแต่งงาน และจบลงด้วยความตายที่ต้องพรากจากกัน เป็นเช่นนี้อย่างไม่มีทางเลี่ยง และความตายนั้นก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงต่อชีวิตที่ยังอยู่เบื้องหลังเสมอ ไม่ต่างกันเลย เมื่อแรกความตายของ ศุกร์ พันธุ์ไทย ส่งผลให้ เมษา เป็น แม่ม่ายกับลูกสาวสี่คน อาทิตวัน จันท์กัลยา อังศรารี และ ศรีเสาวลิน ความตายของเฮียเหลา ก็ทำให้ เยี่ยมสุริยา ไม่มีพ่อ มาอยู่ในความดูแลของคุณนายประนอมศรีย่าของเด็กหญิงสี่คน เป็นเสมือนพี่ชายคนโต ทุกชีวิตเรียนรู้จากความตาย...แตกต่างกันไปและโลดแล่นจนเติบโตเป็นหนุ่มสาว ความตายมาเยือนอีกครั้ง ความตายของคนหนุ่มอย่าง อุณารุท ที่เพิ่งแต่งงานกับอังศรารีได้เพียงไม่กี่เดือน ความตายครั้งนี้ส่งผลต่อห้าชีวิต เพราะช่างรวดเร็วกะทันหัน ไม่เลือกวันเวลา ไม่ทันได้ร่ำลา อาทิตวัน ได้รู้ว่าทิฐิมานะ และกรอบแสนเคร่งครัดนั้นหากผ่อนผันลงมา จะทำให้ชีวิตเป็นสุข จันท์กัลยา เลิกคิดแย่งผู้ชายของคนอื่น มองความรักในแง่มุมที่ประนีประนอม อังศรารี แม่ม่ายสาวโศกเศร้าแต่รู้ว่าชีวิตต้องเดินหน้าต่อไป เก็บรักนั้นไว้ในความทรงจำ ศรีเสาวลิน ชีวิตเริ่มต้นได้ หากวางงานลงเสียบ้าง เยี่ยมสุริยา จากที่เคยแอบรักได้สัมผัสกับโอกาสที่ไม่คาดคิด และนั่นคืองานเขียนที่สะท้อนถึงสายสัมพันธ์ของครอบครัวให้เห็นก้าวที่จะต้องกล้า...หนทางที่จะต้องเดินทางดอกไม้ที่ไม่ได้ปูพรมลาดอย่างเดียว บางตอนพื้นพรมนุ่มหายไปเป็นพื้นอับหยาบกระด้างและยังหนามดอกไม้ที่หล่นโปรยมาพร้อมกับกลีบดอกไม้ ความฝันที่จะต้องตามมา เชื่อที่จะฝัน และทำให้ฝันเป็นจริง สี่หนทางของสี่สาว สี่ความฝันแจ่มจ้าเจิดจรัสและงดงาม ไม่ต่างจากสายรุ้ง...ที่พาดโค้งข้ามขอบฟ้าหลังพายุฝนมาเยือน อ่านชีวิตพวกเธอผ่านงานเขียน สี่ทางฝัน ผ่านมุมมองครอบครัว สายใยแรกที่จะทำให้มนุษย์อยู่เย็นเป็นสุข อ่านเพื่อตรวจสอบคุณค่าแห่งชีวิตที่มี"