ตั้งแต่วันที่ 'พี่เค’จากไป ฉันก็รู้สึกว่าตัวเองกลายเป็นผู้หญิงขี้เหงาและเก็บความเศร้าไว้ในใจตลอดเวลาที่คิดถึงเขา จนกระทั่งชีวิตฉันต้องเปลี่ยนไปเมื่อแม่ผู้เป็นที่รักสั่งให้ฉันไปเรียนต่อเกรดสิบเอ็ดที่ต่างประเทศ ด้วยความที่ฉันเป็นลูกที่ดีและเชื่อฟังท่านมาโดยตลอด(?) จึงตัดสินใจบินไปลอนดอนทันที^^ แต่ว่ามันมีปัญหาอยู่นิดนึง คือ ฉันต้องไปใช้ชีวิตอยู่ภายใต้ชายคาเดียวกับ 'จัสติน’ ผู้ชายมาดขรึมซึ่งเป็นลูกชายบุญธรรมของพ่อแม่พี่เคน่ะสิ ฉันจะไม่ว่าอะไรเลยนะถ้าเขาไม่มาทำให้หัวใจของฉันเริ่มค่อยๆเปลี่ยนแปลงและหวั่นไหวทีละนิดๆ โอ๊ย แล้วอย่างนี้เราสองคนจะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันได้ถึงหนึ่งเดือนมั้ยเนี่ย 'ลูกหว้า’เอ๊ย >_<