ภาษาบาลี (หรือภาษามาคธี) มีความสำคัญในฐานะเป็นภาษา ที่พระพุทธเจ้าทรงเลือกใช้เทศนาโปรดเวไนยสัตว์ให้ได้บรรลุมรรคผลและนิพพาน หลวงปู่มั่น ภูริทัตตะ ได้เล่าเรื่องนี้ให้ลูกศิษย์ท่านได้ฟัง ว่า ภาษาบาลี หรือ บาลีภาษา เป็นภาษาที่พระพุทธเจ้า ตรัสรู้มาโดยเฉพาะเรียกว่า “พุทธภาษา” เมื่อพระพุทธศาสนานี้หมดลง ภาษานี้ก็จะอันตรธานไปด้วย จนกว่าพระพุทธเจ้าองค์ใหม่มาตรัสรู้ ก็ตรัสรู้ด้วยภาษานี้ มิฉะนั้นความตรัสรู้ของพระพุทธเจ้าก็ไม่น่าอัศจรรย์ เพราะภาษาชาติต่างๆ ใครๆ ก็พูดได้ เหตุนี้จึงเรียกว่า มคธภาษา (หรือภาษามาคธี) เพราะพระพุทธเจ้าตรัสเทศนาเผยแพร่ แก่ชนชาวมคธเป็นครั้งแรก พุทธภาษา เป็นภาษาที่มีอักขระคือ สระและพยัญชนะพร้อมทั้งฐานกรณ์ (อวัยวะในช่องปากซึ่งเป็นที่ตั้งและเครื่องทำให้เกิดเสียงในการพูด) ไม่ขาดไม่เกิน ไม่เหมือนภาษาสามัญเช่น อักษรไทยมีมากเกินไป อักษรอังกฤษมีไม่พอ จึงเรียกว่า “ตันติภาษา” คือภาษาที่มีระเบียบแบบแผน สืบทอดกันมาตั้งแต่ พระพุทธเจ้าองค์ก่อนๆ ภาษาบาลีที่มักพบเจอในบทสวดมนต์ต่างๆ ที่หลายท่านเห็นแล้ว ก็ไม่สามารถที่จะอ่านได้ ในบทสวดมนต์ตอนหลังๆ ก็ได้มีการสะกดคำเป็นภาษาไทยเพื่อให้อ่านง่ายขึ้น แต่ก็มีหลายแห่งยังคงภาษาดั้งเดิมไว้ ซึ่งหากสามารถอ่านได้ ก็จะเป็นการดีอย่างยิ่ง เพราะจะเป็นการต่อยอดให้กับท่านที่สนใจศึกษาค้นคว้า เรียนรู้ในขั้นสูงต่อไป กรุณาสั่งซื้อ ในราคา 0 บาท จะสามารถอ่านฟรี ได้ทั้งเล่ม ท่านที่ต้องการดูเป็นวิดีโอ สามารถเข้าไปที่ youtube.com/cistraining