เมื่อดอนหนุ่มถูกลูบคมในถิ่นตัวเองโดยสาวน้อยนางนกต่อแสนสวย คิดหรือว่าเขาจะปล่อยให้เธอติดปีกลอยนวลหนีง่ายๆ ต่อให้ต้องล่าข้ามโลก เขาก็จะตามจับตัวเธอมาสำเร็จโทษให้จงหนัก... “ที่นี่ไม่มีห้องคุมขังเชลยหรอกนะ เพราะเราไม่เคยมีเชลยสาวสวยแบบเธอมาก่อน แต่ไม่ต้องดีใจไป ที่ฉันให้เธอไปอยู่ใกล้ๆ” ดวงตาคมกล้าจับจ้อง สีหน้าคมเข้มราบเรียบไร่อารมณ์ พอๆ เสียงเย็นชาย้ำสำทับมาว่า “ใกล้ตา ใกล้มือ...” “นึกอยู่แล้ว ดอนคงไม่ใจดีนักหรอก อย่างน้อยสิ่งที่ฉันได้ยินได้ฟังมาก็ไม่ได้ผิดจากความจริง” “เรื่องอะไรไม่ทราบ” “คุณมันเย็นชา ไร้หัวใจ”