ครั้นการล่าสัตว์ในฤดูใบไม้ผลิสิ้นสุดลงอย่างไม่ราบรื่นนัก ‘กู้หยวนไป๋’ ยังคงดำเนินทุกวิถีทาง เพื่อหวังให้ต้าเหิงนั้นรุ่งเรืองกว่ากาลก่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการถอนรากถอนโคนกองกำลังกบฏของ ‘หลูเฟิง’ ที่ยังหลงเหลืออยู่ อย่าง ‘พรรคจย่าเซิน’ ซึ่งอยู่ภายใต้การนำทัพของ ‘สวีสยงหยวน’ ขณะเดียวกัน ‘เซวียหย่วน’ ที่ได้รับสมญานามจากกู้หยวนไป๋ว่า ‘เจ้าเดรัจฉาน’ ก็จำต้องกลับมาทบทวนความรู้สึกของตนอีกครั้งว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นนั้น เกิดจากหัวใจของขุนนางที่คิดทำการใหญ่เพื่อฮ่องเต้จริงหรือ ซึ่งในไม่ช้าเขาก็มีโอกาสได้พิสูจน์หัวใจแห่งความจงรักภักดีนี้ เมื่อพรรคจย่าเซินย่ามใจส่งคนมาลอบปลงพระชนม์ฮ่องเต้อย่างอุกอาจ เหตุการณ์ในครั้งนี้มิเพียงช่วยให้เซวียหย่วนเข้าใจความรู้สึกอย่างแจ่มแจ้ง แต่อาจส่งผลให้เกิดประวัติศาสตร์หน้าใหม่ของต้าเหิงด้วยก็เป็นได้