เมื่อเขาปฏิเสธความรักท่ี่เธอมีให้ในวันวาน เมื่อโชคชะตานำพาทั้งคู่มาเจอกันอีกครั้ง แต่เขากลับจำเธอไม่ได้ วันหนึ่งความจริงปรากฏเธอกลับอยากแก้แค้นเขากลับบ้าง เขาจะรับมือได้ไหมกับเกมรักลวงๆครั้งนี้ “อย่าดิ้น คุณนั่งทับอะไรอยู่นะ ไม่งั้นผมไม่รับผิดชอบสิ่งที่จะเกิดตามมา” คนฟังถึงกับหน้าแดงเมื่อก้มมองดูถึงรู้ว่าตัวเองนั่งที่ตักชายหนุ่ม “ลูกผู้ชายสัญญาไว้ ว่าจะไม่ทำอะไรพิชชี่ จนกว่าจะแต่งงานจำได้ไหม” คนร่างบางทวงคำสัญญาจนคนฟังรู้สึกหงุดหงิดใจทันที “เอะอะก็คำสัญญา ผมรักคุณ แค่นี้ไม่เป็นไรหรอก ยังไงเราก็ต้องแต่งงานกัน” “พิชชี่ยังไม่ได้รับปากคุณดลนะ คุณคิดไปเองทั้งนั้น อีกอย่างคุณทำงานอะไรพิชชี่ยังไม่รู้เลยค่ะ” ปรายฟ้าเริ่มขยับตัวจนคนร่างหนายิ้มมุมปากทันที “บอกว่าอย่าขยับ…มัน…ขยับตาม” คนฟังถึงกลับหน้าแดงทันทีเมื่อได้ยิน “ปล่อยค่ะ จะกลับแล้ว” ร่างบางขยับตัวจนอีกคนนั่งจ้องหน้าพร้อมกับเลิกคิ้วแล้วชี้ที่ตักตัวเอง “เดี๋ยวค่อยกลับนะ มาถึงคอนโดแล้วลองนอนเล่นก่อนไหม??”