“พึ่บ!!” ไฟทั้งห้องสว่างราวกับกลั่นแกล้งอารมณ์ของคนทั้งสองก่อนคนที่ร่างอ่อนปวกเปียกจะตั้งสติและใช้มือดันอีกคนออกจากตัวเองจนสุดแรงเท่าที่มี ชายหนุ่มมองคนที่นอนตรงหน้าพร้อมกับพยายามดันตัวเข้าหาอีกครั้งแต่ก็ช้าเกินไปเมื่อเท้าข้างที่ไม่เจ็บได้ถีบเขาเต็มแรง ร่างหนาเซเล็กน้อยก่อนจะผละร่างออกและไปยืนข้างเตียงอย่างหัวเสียก่อนจะหันมามองคนที่ท่อนบนเปลือยล่อนจ้อนที่เผลอตัวลุกนั่งบนที่นอน “อือหือ… เต็มตาเลย ไฟส่องชัดมาก” ธนายิ้มพร้อมมองด้วยสายตาหวานเยิ้ม “อุ๊ย” หญิงสาวใช้สองมือกุมหน้าอกตัวเองพร้อมกับค่อยๆ ล้มตัวลงนอนก่อนจะดึงหมอนมาปิดท่อนบนไว้อย่างรวดเร็ว “เก็บบรามาเดี๋ยวนี้! เอาเสื้อฉันมาด้วยและคุณออกไปได้แล้ว” เสียงตวาดดังจนธนารีบเก็บบราตัวจิ๋วที่ตกข้างเตียงและเสื้อให้พร้อมกับยิ้มมุมปากจนอีกคนหน้าเริ่มแดงก่ำ “แต่ผมยังเอ่อ เอ่อ ค้างอยู่นะ ต่อได้ไหม” ชายหนุ่มทำหน้ากรุ้มกริ่มพร้อมกับยื่นริมฝีปากเข้ามาใกล้ “ออกไป!” พีระดาใช้ฝ่ามือดันหน้าชายหนุ่มออกห่างจากตัวเองจนอีกคนหงุดหงิดทันที “เมื่อกี้อ่อนยวบเชียว ทีตอนนี้อะไรของเธอนี่” “คุณธนา!” พีระดาร้องเสียงดังพร้อมหน้าแดงก่ำ “ปิดไฟไหม แล้วต่อดีกว่านะ” “คนบ้า!” หญิงสาวปาหมอนหนุนที่ปิดท่อนเปลือยของตัวเองไว้อย่างลืมตัว “อือหือ ไม่เล็กเหมือนหุ่นเลยนะ” ธนาพูดพร้อมกับยิ้มอย่างชอบใจ “คนบ้า!” หญิงสาวรีบเอาเสื้อมาปิดหน้าอกอย่างรวดเร็ว “ไฟสว่างแบบนี้หมดอารมณ์แล้ว ไว้รอไฟดับเดี๋ยวผมมาต่อนะ” ธนาพูดพร้อมกับหัวเราะเบาๆ “คุณธนา!” หญิงสาวรีบร้องเสียงสูงใส่ทันที “ติดใจก็ตามมา อยากไปต่อก็ปิดไฟ!” ธนาหัวเราะร่วนอย่างคนอารมณ์ดี