นรินทิราพาแม่หนีเจ้าหนี้มาอยู่ที่อยุธยา บ้านเช่าริมน้ำหลังเล็กในเขตเดียวกับคฤหาสน์หลังมหึมาที่เก่าทรุดโทรมผุพังอายุนับร้อยปีพร้อมสวนที่รกร้างน่าวังเวง แต่สิ่งเดียวที่กวนใจเธอคือ เสียงเปียโนที่บรรเลงเพลงซ้ำๆ ดังมาจากคฤหาสน์หลังนั้นทุกคืน ทว่าเธอเป็นเพียงคนเดียวที่ได้ยินเสียงเพลงนั้น กลางดึกคืนหนึ่งเธอตัดสินใจลุกขึ้นจากเตียงเมื่อเสียงเปียโนยังคงดังก่อกวน แต่เมื่อเธอเปิดประตูบ้านออกไป เธอกลับพบกับคฤหาสน์หลังเดิมแต่ใหม่เอี่ยมและสวยงามพร้อมสวนสีเขียวขจีในเวลากลางวันที่แสงแดดส่องสว่าง หญิงสาวเดินเข้าไปในมิติที่พาเธอย้อนกลับไปในปีพ.ศ. 2490 เพื่อพบกับผู้ที่กำลังเล่นเปียโนในคฤหาสน์หลังนั้น มรว.โชติวิจิตร โชติวิจิตรบริพัฒน์ หรือ คุณชายโชติ ทุกคืนเมื่อเธอได้ยินเสียงเปียโนจากคุณชายโชติ เธอจะสามารถเปิดประตูข้ามมิติเวลาไปหาเขาได้ โดยเวลาในปัจจุบันจะหยุดเดินจนกระทั่งเธอเปิดประตูกลับเข้ามาในบ้านเช่าหลังนั้น แต่จะทำอย่างไรได้ในเมื่อเธอเริ่มหลงรักคนในอดีตแต่เธอไม่สามารถทิ้งปัจจุบันและอยู่ในอดีตได้ตลอดไป “ปาฏิหาริย์หรือเวทย์มนต์ใดนำพาให้เธอได้ข้ามมิติเวลาไปพบกับผู้ชายคนหนึ่ง ผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือจากเธอ ทั้งสองจะเปลี่ยนชีวิตของกันและกันจากนี้ตลอดไป”