“ไอ้เชี่ย พี่มันแม่งจูบกับผู้ชายว่ะ เสร็จกูแน่” ....ปวีร์ “ไอ้เด็กเปรตคนไหนมันเอาคลิปกูไปลงวะ มันไม่ได้ตายดีแน่ !” ...เรวันต์ +++ “มึงลองพูดใหม่สิว่าเกลียดเกย์แบบกู” “เออ กูเกลียดเกย์แบบมึง มึงปล่อยกูสักที !” ปวีร์เริ่มหงุดหงิดเพราะมือที่กระชากคอเสื้อของตนนั้นไม่ยอมออมแรง ซ้ำยังจะดึงแรงขึ้นกว่าเดิม แต่ว่ารอยยิ้มแสยะกับนัยน์ตาเหี้ยม ๆ นี่มันคืออะไร “มึงมองกูแบบนี้ทำไม” “เกย์แบบกูจะจูบมึงแบบดูดดื่มยังไงล่ะ” “เฮ้ย มึงอย่านะ อุ๊บ !” มือที่ดึงคอเสื้อเปลี่ยนมาบีบปลายคางของปวีร์เอาไว้แทน จากนั้นโลกของเด็กหนุ่มมัธยมปลายก็พังทลายลงในพริบตา อาการตกตะลึงทำให้ปวีร์ยืนตัวแข็งทื่ออยู่กับที่ คนจูบยิ่งได้ใจ จูบเอา ๆ จนหนำใจ เดชาวัตเองก็ถึงกับอ้าปากค้างเติ่ง ไม่คิดว่าเรวันต์จะกล้าลงโทษอีกฝ่ายด้วยวิธีนี้ ‘ไอ้เลว มึงเลวไร้ที่ติจริง ๆ ไอ้เรย์ กูจะซวยตามไหมเนี่ย’ “เชี่ย ! มึงเอาลิ้นเข้ามาทำไม !” ปวีร์ได้สติก็รีบสะบัดจนหลุด ยกมือขึ้นเช็ดรอยจูบออกอย่างลวก ๆ มองหน้าคนจูบซึ่งตอนนี้กำลังตวัดลิ้นเลียขอบปากอย่างชอบใจ “เป็นไงเกลียดกูดีนัก เฮ้ย !” ยังไม่ทันได้พูดอะไรต่อ สมุดในมือของอีกฝ่ายก็ถูกปาใส่หน้าเรวันต์ มีแผ่นกระดาษกระจัดกระจายลงเต็มพื้น ส่วนเจ้าของก็รีบผลุนผลันออกจากห้องน้ำไป “ไม่แน่จริงนี่หว่า”