สติขาวไม่เหลืออะไรอีกแล้ว ช่องทางต้องเปิดกว้างที่สุด 2มือแหกให้กว้างเข้าไว้ ของเหลวเนืองนองแทบว่า นี่คือชัยภูมิจมหายลงไปในน้า มันเป็นเขื่อนแห่งของเหลวที่ลิ้นของขาวต้องกวาดล้างให้หมด ให้ยวงเนื้อยับยู่ย่น ไม่เป็นสีชมพูอีกต่อไป แต่มันต้องแดงด้วยความสากและความรุนแรงอันลิ้นขาว ทุ่มเทเข้าใส่ กวาดล้างให้หมดสติ ไม่มีเสียงร้องภาษามนุษย์อีกต่อไป มีแค่เสียงร้องของหัวใจใกล้จะขาดให้ได้ นี่เป็นการใช้หลอดเสียงทางานผิดประเภทชัดๆ ขาวหน้ามืดสิ้นสติกับการแทงด้วยลิ้น ความใหญ่ๆไม่สามารถอดอดกลั้นได้อีกต่อไป ของเหลวข้นและหนืด พ่นแล้วก็พ่นอีก พ่นเบ่งจนไม่เหลืออะไรจะให้พ่นอีกแล้ว หน้ามืดตาบอดซะที ลิ้นหมดสิ้นฤทธิ์ในการกวาดล้าง เปลี่ยนสีแดงก่าให้กลายเป็นแดงเลือด อย่างสุดท้ายที่การค้ายันบน บ่าจะทาได้ ในความใกล้จะสิ้นสติ การแหกอ้ามาจนถึงที่สุดจะทาได้ ในความรู้สึกสุดท้ายก็คือ ยวงเนื้อกลีบสาวสีแดงก่านี้ ข้อมือขวาทั้งหมดของขาวแทงยัดเข้าไป ในสติเล็กๆไม่ค่อยจะน่าเชื่อ ข้อมือขวารับรู้กันถึงทุกอาการ การหลั่ง การตอด การขมิบ บีบรัดจนข้อมือแทงเข้าหรือดึงออกไม่ได้ แล้วขาวก็แว่วของเสียงกรีดร้องโหยหวนอย่างสัตว์บาดเจ็บ แว่ว แค่แว่วจริงๆดังขึ้นมาจากตักของขาว แล้วก็ตามด้วยเสียงทุบประตูแทบว่า ประตูต้องพังคามือ เสียงสุดท้ายอันฟื้นคืนสติขาวให้กลับมาก็คือ “มีคนกาลังฆ่ากันอยู่ในห้องใช่มั๊ย”