เรื่องนี้เป็นนิยายสุขนิยม อาจจะขมบ้างในช่วงแรก แต่ก็มีให้ยุกยิกหัวใจ ความแซ่บมีมาเรื่อยๆ สำหรับนักอ่านสายฟิน สรุป..เป็นทั้งนิยายรัก ดราม่า โรมานซ์ มีปมให้คิดพอหอมปากหอมคอ **เป็นเรื่องราวของทาวน์พี่ชายของไทป์ (พระเเอกยังไง..ก้ไม่ใช่เธอ) ทาวน์เปิดตัวในตอนพิเศษ 1 ของนิยายเรื่อง ยังไง..ก็ไม่ใช่เธอ เรื่องนี้จะดราม่าแนวซับซ้อนขึ้น เน้นบรรยายอารมณ์ของตัวละคร ภาษาจะสละสลวยมากกว่าเรื่องที่แล้ว ยังไงก็ฝากด้วยน๊า** ทาวน์มีผู้หญิงมากมายในชีวิต สายขิมก็เป็นหนึ่งในนั้น เธอถูกแม่เลี้ยงนำมาขัดดอก และทาวน์ก็รับมาอย่างเต็มเมื่อได้เห็นใบหน้าใสซื่อ เขากักขังเธอไว้ราวกับนกน้อยในกรงทอง เขาหลอกล่อ เอาใจ อ่อนหวาน จนคนอ่อนต่อโลกเพลี่ยงพล้ำตกหลุมรักจนหมดหัวใจ.. ..วันที่คุณทำให้เสียน้ำตา วันที่คุณพรากความสุขไป วันที่คุณทำให้หัวใจเจ็บช้ำจนแหลกสลาย วันนั้นทำให้ฉันอยากไปจากคุณ.. สปอยด์.. “มาแล้วเหรอคะ” “มาตามเด็กดื้อกลับห้อง เธอเห็นบ้างมั้ย” โอบกอดเธอพร้อมโยกตัวตามจังหวะเพลงช้า ซุกใบหน้าลงบนซอกคอหอมกรุ่น “ตรงนี้ไม่มีเด็กดื้อมีแต่คนเสียใจ” คนเมาตอบโต้ “วันนี้คนเสียใจมีความผิดหลายกระทง..รู้ตัวยัง” “ไม่รู้ค่ะ” ตอบเสียงแข็ง “ดูมั่นใจนะ..” พูดพลางซุกไซ้ซอกคอ ก่อบจับล็อกใบหน้าเล็กให้หันมา บดริมฝีปากร้อนผ่าวลงไปจาบจ้วง ส่งลิ้นสากรุกรานเข้ามาในโพรงปากอย่างเอาแต่ใจ สายขิมยืนนิ่ง ไม่ขัดขืนและไม่ตอบรับ จนทาวน์ถอนจูบแล้วจับเธอหันหน้าเข้าหากัน “โกรธจริง?” แนบหน้าผากเข้าหาเธอ ถามเสียงแหบพร่าชิดริมฝีปาก “ขิมไม่มีสิทธิ์โกรธคุณหรอกค่ะ” เสียงตัดพ้อแต่ดวงตากลับออดอ้อน ทาวน์ส่ายหน้าที่คนเมากำลังสับสนในตัวเอง “เธอมีสิทธิ์โกรธได้เต็มที่..” คำพูดนี้เกือบทำให้เธอหลุดยิ้ม แต่ประโยคถัดมาก็ซัดเปรี้ยงจนหน้าชา “แต่ไม่มีสิทธิ์แสดงออก ต้องอยู่เป็น ถึงจะอยู่ได้นาน”