“ตัวก็ไม่ร้อนนี่นา ทำไมถึงเป็นแบบนี้ล่ะ” กวินยังคงใช้มืออังที่หน้าผากหญิงสาวด้วยความเป็นห่วง “ไม่รู้สิคะ เอ้...หรือว่าพอใจแพ้ท้อง” พอฤทัยแกล้งทำเป็นเรื่องตลก เธออยากรู้ว่าเขาจะรู้สึกยังไงเมื่อได้ยินเรื่องการตั้งครรภ์ “ไม่ต้องมาล้อเล่นเลย จะท้องได้ยังไงก็ผมเห็นคุณกินยาคุมอยู่ตลอด” กวินตอบออกไปโดยไม่คิด “แล้วถ้าพอใจพลาดท้องล่ะคะ” พอฤทัยยังคงทำเหมือนว่ามันเป็นเรื่องตลก “ผมเคยบอกคุณแล้วใช่มั้ยพอใจ ถ้าเกิดคุณท้อง คุณก็ต้องทำตามที่เราตกลงกันไว้ เพราะผมไม่สามารถแต่งงานกับคุณออกหน้าออกตาได้หรอก เราต่างกันเกิน” แม้ว่าจะไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้ แต่พอฤทัยก็ทำให้เขาต้องพูดมันเพื่อย้ำเตือนสถานะของเธออีกรอบ เขารู้ว่าเธอต้องเจ็บปวดกับคำพูดของเขา แต่เขาก็เลือกที่จะทำมัน เพราะเขาคิดว่าสักวันเขาก็ต้องแต่งงานกับคนอื่นที่ไม่ใช่เธอ เพราะฉะนั้นเขาไม่ควรให้ความหวังอะไรกับเธอ นั่นจะทำให้เธอไม่ต้องเจ็บปวดกับความคาดหวัง “พอใจรู้ดีค่ะว่าตัวเองอยู่ในสถานะไหน” หญิงสาวเอ่ยเสียงเศร้า นั่นทำให้ชายหนุ่มจับสังเกตถึงความผิดปกติที่เกิดขึ้นกับหญิงสาว “อย่าบอกนะว่าคุณท้องจริงๆ” ด้วยความเอะใจกับน้ำเสียงของเธอ ทำให้ชายหนุ่มเอ่ยถามออกไปด้วยความตกใจ “ไม่ท้องหรอกค่ะ จะท้องได้ไง พอใจก็ป้องกันตลอดนี่นา พอใจแค่ถาม แค่อยากรู้ว่าคุณเปลี่ยนความคิดหรือยัง ก็แค่นั้นเองค่ะ” พอฤทัยต้องแสร้งยิ้มเพื่อกลบเกลื่อนความขมขื่นที่อยู่ในใจ คำตอบของเขาเมื่อสักครู่ ทำให้เธอตัดสินใจได้แล้วว่าเธอควรจะทำอย่างไรต่อไปดี