“ปล่อย” ขวัญชีวาร้องสั่งทั้งที่ใบหน้านั้นยังร้อนฉ่า เธออายจริงๆ นะ หัสดินจ้องมองหน้าขวัญชีวาพลางส่ายหน้าไปมาก่อนจะบอกออกมาว่า “ไม่ปล่อย” “ปล่อย” ขวัญชีวาร้องสั่งอีกครั้งอย่างไม่พอใจ สายตาขุ่นขวาง “ไม่อยากรู้หรือว่ายุ้ยหายไปไหน” หัสดินไม่ตอบเพราะคำตอบของเขายังคงเหมือนเดิมคือไม่ แล้วจะตอบให้เสียเวลาทำไม เขาไม่เปลี่ยนใจหรอกนะ แล้วก็จะไม่เปลี่ยนใจไปตลอดชีวิตนั่นล่ะ ...จริงสิ พี่ยุ้ยหายไปไหนนะ....ขวัญชีวาฉุกคิดขึ้นมาในใจอย่างสงสัย ใช่....เธออยากรู้ว่าพี่สาวหายไปไหน ซึ่งเธอมั่นใจว่าไม่ได้หนีการแต่งงานไปอย่างแน่นอนแม้ว่าการแต่งงานในครั้งนี้น่ะจะเกิดขึ้นเพราะความต้องการของผู้ใหญ่ก็ตามที พี่สาวของเธอมีความสุขมาก เธอยังจดจำน้ำเสียงและสีหน้าที่เปี่ยมไปด้วยความสุขทุกครั้งที่เอ่ยถึงงานแต่งงานของพี่สาวได้ดี พี่สาวของเธอนั้นมีความสุขมากจริงๆ “ถ้าอยากรู้ก็ต้องอยู่ที่นี่” หัสดินยื่นข้อเสนอ “......” “แต่งงานกับพี่” หัสดินบอกต่อ “ไม่” แต่ขวัญชีวาก็ไม่เปลี่ยนใจ