หลังจากที่อาบน้ำและแต่งตัวเสร็จหญิงสาวก็เดินออกมาจากห้องน้ำเห็นชายหนุ่มกำลังถือหมอนกับผ้าห่มจะเดินออกไปข้างนอก เธอจึงวิ่งเข้าหาภาคินอย่างรวดเร็วเพื่อแย่งของทั้งหมดมาถือเอง "ท่านประธานค่ะ ดิฉันทำเองดีกว่า" "ไม่ต้อง ผมถือไปเอง" "ไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวดิฉันถือไปเอง" ทั้งสองคนยื้อแย่งหมอนกับผ้าห่มกันไปมาแบบไม่มีใครยอมใคร ไออุ่นรวบรวมพลังที่มีสุดแรงดึงทำให้ทั้งคู่ล้มลงไปเตียงแต่สิ่งที่ทำให้ทั้งสองคนตกใจมากที่สุดคือใบหน้าของภาคินซุกอยู่ตรงหว่างขาของไออุ่นแบบเหมาะเจาะราวกับจงใจ "หอม หอม" ภาคินสูดความหอมของความเป็นหญิงเข้าปอดอย่างลืมตัว ไออุ่นเห็นแบบนั้นก็ทำอะไรไม่ถูกเพราะสมองเบลอไปชั่วขณะแต่เมื่อรู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นกับจุดสงวนของตนเองก็กรี๊ดเสียงดังลั่นห้อง "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด" "เฮ้ยยยยยย ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจ" ภาคินรีบลุกขึ้นแล้วลงไปยืนอยู่บนพื้นละล่ำละลักขอโทษไออุ่นที่หนีไปอยู่สุดหัวเตียง หญิงสาวดึงผ้าห่มมาคลุมตัวเหมือนดักแด้ มองเจ้านายหนุ่มแบบไม่ไว้ใจ "ท่านประธาน มะ ไม่ได้คิดจะทำอะไรดิฉันใช่ไหม" "ไม่คิด ผมเลือกนะคุณ ไม่ได้นอนกับใครง่าย ๆ แล้วคุณก็ไม่ใช่สเปคเอาเป็นว่าคุณนอนในห้องนี้ก็แล้วกันเดี๋ยวผมไปนอนบนโซฟาเอง" ภาคินรีบโกยผ้าห่มกับหมอนเดินออกไปจากห้องนอนอย่างรวดเร็วด้วยหัวใจที่เต้นรัว