นครจันทราศรี แผ่นดินอันอุดมสมบูรณ์ไปด้วยพฤกษชาตินานาพรรณนานาชนิด รัตนมณี เหล่าบุปผชาติมากมายรายล้อมรอบพระราชวังพระมณฑป ข้างๆกันนั้นมีต้นโพธิ์เงิน โพธิ์ทองยามเมื่อแสงแห่งอรุณสาดส่องกระทบกับผิวของใบโพธิ์เหล่านั้นจะสะท้อน เข้าไปถึงในเขตพระราชฐาน นครจันทราศรีปกครองด้วยรากษสตนหนึ่งนาม ว่า จันทรราพณาสูร ข้างกายซ้ายขวา จันทรราพณาสูรนั้นมีพระมเหสีและนางสนมอีกมากมายรายล้อม มเหสีองค์แรกชื่อ จันทราศรี นางสนมซ้ายนามว่า กัษษากรรากษส นางสนมขวานามว่า บุหลันรากษส ท้องพระโรงพระราชวังศศิธรา "ทูลพระ เจ้าจันทรราพณาสูร ผู้ยิ่งใหญ่เหนือเหล่ารากษสทั้งปวง เพลานี้องค์มเหสีทรงกำลังจะมีธิดาส่วนพระสนมซ้ายขวาทั้งสองพระองค์นั้น กำลังจะมีพระโอรสทั้งสองพระองค์" เสียงโหรหลวงรากษสตนหนึ่งกล่าวขณะทำการขีดเขียนบางอย่างลงบนกระดาน "โหรหลวง เจ้าว่าข้าจะตั้งชื่อพระราชธิดาอย่างไรดี?" จันทรราพณาสูรกล่าวพลางจ้องมองไปยังเหล่าอำมาตย์ซึ่งหนึ่งในนั้นมีโหรหลวงนั่งหมอบอยู่ "ทูล องค์เหนือหัวอีกครั้ง ครานี้พระราชธิดาองค์โตจักนำชัยมาให้เหล่าราพณาสูรทั้งหลายเราจะเป็นชัยเหนือศัตรูทั้งปวงแต่สำหรับพระโอรสทั้งสองเป็นกาลกิณีแก่บ้านเมืองควรรีบทุบ หรือเอาไปลอยน้ำเสียพะยะคะ" สิ้นคำพูดของโหรหลวง พระเจ้าจันทรราพณาสูรก็กริ้วหนักก่อนจะตวาดลั่น "ชิชะ ! เจ้าหาญกล้านักโหรหลวง เอาตัวมันไปขังเสียบัดนี้" ขาดคำเหล่าเสนาอำมาตย์ก็กรูกันเข้ามาจับโหรหลวง ในขณะเดียวกันท้องนภาเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงก่อนสายฟ้าจะฟาดลงมายังท้องพระโรงเป็นผลให้ เหล่าอำมาตย์ที่จับอยู่นั้นกระเด็นกระดอนไปคนละทิศทาง โหรหลวงที่นั่งเฉยๆอยู่อย่างนั้นค่อยๆลืมตาขึ้นก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก "กระหม่อมทูลความตามจริง" เสียงเเผ่วเบาแต่หนักแน่นเอยออกมาจากปากโหรหลวง "เราเชื่อท่าน แต่ท่านจะให้เราทำเช่นไร" เสียงขององค์จันทรราพณาสูรกล่าวด้วยสีพระพักตร์เคร่งเครียด เขตพระราชฐานฝ่ายใน องค์มเหสีทรงโอบอุ้มพระธิดาไว้ในพระพาหาก่อนจะจุมพิตบางเบาที่กระหม่อมของรากษสตัวน้อยๆ ดวงเนตรสวยจ้องมองไปยังรากษสที่ตนอุ้มอยู่อย่าหวงแหน "แม่จักให้เจ้าชื่อว่า พระธิดาบงกช "