เธอ คือ ผู้หญิงที่เขาไม่เคยมองเป็นอื่นนอกจากน้องสาวเพื่อนรัก เขา คือ ชายที่เธอหลงรักมาตั้งแต่เด็ก แผนการร้ายจึงเกิดขึ้นเพื่อสยบหัวใจของเขาเอาไว้ “มองรินสิคะ รินทำทุกอย่างเพื่อพี่นะ รินอยากให้พี่รักริน ในฐานะผู้หญิงคนหนึ่ง ไม่ใช่น้องสาวของเพื่อนนะ” หล่อนกล่าวราวกับวิงวอน ทรงเดชได้ยินแล้วก็ยิ่งเจ็บปวด มองหยาดน้ำตาของหญิงสาวแล้วก็เสียใจ เขาทำให้เธอร้องไห้ เพียงกลับมาไม่นาน เธอก็ร้องไห้ให้เขา ทั้งที่ไม่ใช่ว่าเขาไม่รักเธอ เขารัก แต่รักแบบไหนเขาเองก็ไม่แน่ใจ ตอนนี้รู้แต่ว่ามันไม่เหมือนเดิม คิดถึงเธอ อยากจะกอดเหมือนก่อน อยากจะปกป้อง อยากจะพูดคุยเหมือนก่อนไป แต่เธอก็โตเป็นสาวเกินกว่าที่เขาจะกล้า และเขาเจ็บที่เห็นเธออยู่กับชายอื่น แต่จะให้บอกว่ารักในฐานะคนรัก แล้วถ้ามันไม่ใช่ล่ะ เขาอาจจะต้องเสียเธอไป ทั้งในฐานะคนรักและน้องสาว เขากลัวที่จะเอาความสัมพันธ์มาเสี่ยง กลัวที่จะเสียความรักไปอีกครั้ง รักคนใกล้ตัวมันเจ็บ เขารู้ดี อกหักจากคนใกล้ตัวมันเจ็บยิ่งกว่า "แล้วที่พี่แสดงออกมาเมื่อกี้คืออะไรคะ ทำเหมือนหึงริน หรือไม่ใช่คะ ถ้าไม่ใช่ ถ้าไม่รัก ก็อย่าให้ความหวังรินสิ มันเจ็บนะ" หญิงสาวแผดเสียงอย่างไม่อาจอดกั้น กับความหวังที่เหมือนเขาจะให้มาแล้วกลับเทเธอทิ้งลงข้างทาง ยิ่งเธอบีบคั้นเอาคำตอบ เขาก็ยิ่งจุกขึ้นมาอยู่ที่อก มองดูเธอเจ็บปวดเขาก็ยิ่งรู้สึกทุกข์ ปวดร้าวไม่ต่างไปจากเธอเลย และการที่เขาพูดไม่ออกตอบเธอไม่ได้ ความเงียบมันได้ตอบเธอไปเรียบร้อยแล้ว “มองรินสิคะ มองริน ถามตัวเองว่ามองรินในฐานะอะไร แล้วตอบรินมา” มือบางที่สั่นท้าวสัมผัสแผ่วเบาที่ตำแหน่งของหัวใจของชายหนุ่ม เปิดใจให้รินสิคะ มองรินที่เป็นผู้หญิงคนหนึ่งบ้างสักนิดได้ไหม เสียงสะท้อนอยู่ในอก เรียกร้องความรักจากเขาในฐานะผู้หญิงคนหนึ่ง ทรงเดชก้มลงมองตำแหน่งหัวใจที่นิ้วเรียวชี้ลงมาที่อกแกร่งอย่างค้นหาคำตอบจากหัวใจของตนเอง รินรดาเห็นเขาก้มหน้าก็เข้าใจว่าเขายอมรับว่ารักเธอไม่ได้จริงๆ สะอื้นออกมาจนอกสะท้าน ร้องไห้ด้วยความอดกลั้น เธอปลดปล่อยอารมณ์ขนาดนี้ เขายังไม่มีความชัดเจนจะตอบเธอกลับมา บ่วงร้ายสยบรัก by รมย์ธีรา