ตอนมีไม่เคยเห็นค่า ตอนเธอจากไปจึงรู้หัวใจตัวเอง ณรมลแต่งงานกับพฤกษ์ เพราะความเหมาะสม ชีวิตคู่ที่ไม่มีความรักเข้ามาเกี่ยวข้อง ก็ไม่ต่างอะไรกับเล่นเกม ที่ใครแพ้ต้องเดินออกไปจากชีวิตของอีกคน +++++++++++++++++++++++ "ความสัมพันธ์ของเราดีขึ้นกว่าเดิมค่ะ ที่ผ่านมาเราต่างคนต่างอยู่มาตลอด ต่อไปนี้เราจะช่วยกันเลี้ยงลูกนะคะ ปล่อยวางนะคะคุณพฤกษ์ ฉันเชื่อว่าคุณไม่อยากทำแบบนี้หรอก คุณไม่อยากทำร้ายฉันมาตั้งแต่แรก เราเป็นเพื่อนดีที่ต่อกันนะคะ" ณรมลยืนนิ่งอยู่กับที่ เมื่อพฤกษ์เดินเข้ามาหา "พาย...ผม" มือบางแตะลงที่ปากของเขา "ไม่ต้องพูดอะไรนะคะ ไม่ต้องขอโทษ ไม่ต้องเสียใจ ฉันเข้าใจคุณทุกอย่าง เริ่มต้นใหม่นะคะคุณพฤกษ์" "ผมรักคุณนะพาย" "เก็บความรักของคุณ ไว้ให้คนที่คู่ควรเถอะค่ะ เรากลับกันนะคะดึกมากแล้ว" พฤกษ์กอดณรมลแนบอก หญิงสาวกอดตอบเขา ไม่รู้ว่าพฤกษ์คิดอะไรอยู่ สำหรับเธอขอให้เลิกแล้วต่อกัน เธอจะหยุดทุกอย่าง สิ่งที่พฤกษ์ให้มา มากพอที่จะเลี้ยงลูกได้อย่างสบาย "อย่าไปจากผม อย่าพรากลูกไปจากผมเลยนะ ผมขอร้อง"