ซาตานหัวใจ โดย...บัวริน อารัมภบท หล่อนถลึงตาแทบถลน“ฉันนี่นะไม่อยากหย่า” “ก็แหงล่ะ ดูก็รู้แล้ว”เขายิ้มยั่ว “ไม่มีทาง” “ไม่มีทางอะไร...หลงรักเขาเข้าแล้วก็บอกมาเถอะ” “บ้า! ใครไปหลงรักคุณ คนบ้า ถ้าฉันหลงรักคุณ ฉันคงไม่รอมาให้เนิ่นนานมาขนาดนี้หรอก” “เพราะหลงรักนะซิ ถึงได้ไม่ทำอะไร เธออยากจะแต่งงานกับฉันไปตลอดชีวิตก็บอกมาเถอะน่า” “ไม่จริง”หล่อนร้องเสียงแหลงหลง อีกฝ่ายหัวเราะหึๆออกมา เหมือนไม่ยอมเชื่อคำพูดของหล่อน หญิงสาวก็ยิ่งเดือด หญิงสาวเตือนตัวเองว่าอย่าเชียว ห้ามไปหลงติดกับดักที่เขาวางล่อไว้เด็ดขาด หมอนี่ตั้งใจล่อให้หล่อนเดินเข้าไปติดกับดัก ขืนหล่อนโพล่งออกไปว่าหล่อนจะหย่าให้เขาล่ะก็ เสร็จกันเลยเชียว หล่อนมองเขาอย่างรู้ทัน “เชอะ...ตั้งใจยั่วฉันใช่ไหม...ฝันไปเถอะ ยังไงฉันก็ไม่ยอมหย่า” “ก็ตามใจซิ”เขายักไหล่ไม่เดือดร้อน “ใครบอกว่าฉันอยากหย่ากับเธอกันล่ะแม่คุณ...อยู่กับแบบนี้ก็ดีแล้ว”หล่อนมองเขาอย่างไม่อยากเชื่อ “โกหก!” เขาหัวเราะร่า“เธอต่างหากโกหก” “ฉันโกหกอะไรตรงไหน” “ก็ชอบฉันแล้วทำเป็นไม่ชอบนะซิ” “ฉันไม่มีวันชอบคุณ!”หล่อนร้องเสียงแหลม “ต่อให้ตายก็ไม่มีวันชอบ...อย่าหลงตังเองนักเลย” “หนักแน่นเกินไปหรือเปล่า...ถ้าไม่ชอบก็หย่าเลยซิ”เขายั่ว “นั่นไง...ฉันนึกแล้ว ที่แท้ก็แผนการชั่วร้ายของคุณนั่นเอง อย่าหวังเลยว่าฉันจะหย่าให้...ฉันจะอยู่ไปแบบนี้ล่ะใครจะทำไม” “ใครจะไปทำอะไรเธอได้”ชายหนุ่มยิ้มเย็นกลับมา “เธออยากทำอะไรก็เชิญเลย ใครจะไปสนเธอล่ะ” “ขอให้จริงเถอะ...ฉันจะอยู่ที่นี่ เป็นก้างขวางคอคุณไปแบบนี้”หญิงสาวยิ้มย่องในชัยชนะของตนเอง แต่จนแล้วจนรอดหล่อนก็ยังไม่เห็นแฟนของเขาสักที รักด้วยใจ บัวริน