“คุณธรรม!” ปรานปาลินร้องเรียกชื่อคนที่มายืนอยู่หน้าห้องพักของเธออย่างตกใจและหันมองรอบกายอย่างหวาดระแวงเพราะกลัวว่าจะมีใครมาเห็นเข้า เขาจะเสียหายได้ เมื่อไม่มีก็หันกลับมาที่เดิม “ทำไมเพิ่งกลับ” “ปรานเอ่อ...ปรานไปทำรายงานบ้านเพื่อนมาค่ะ” “อย่ามาโกหก” ธรรมว่า ตาจ้องมองหน้าคนริโกหกอย่างเอาเรื่อง “ปรานเปล่า” ปรานปาลินแก้ตัวเสียงอ่อยเพราะเธอโกหกจริง ๆ อันที่จริงแล้วเธอไม่ได้ไปทำรายงานบ้านเพื่อน แต่ทว่าไปทำธุระที่ต่างจังหวัดมา “แล้วนี่อะไร” ธรรมถามพร้อมยกเอกสารให้เด็กเลี้ยงแกะดู ดวงตาคู่หวานเบิกกว้างขึ้นอย่างตกใจเมื่อรู้ว่าถูกจับได้