โปรย... คนหนึ่งไม่เคยถูกรัก คนหนึ่งผ่านรักมานับไม่ถ้วน ทั้งสองพบกันด้วยความบังเอิญผ่านเส้นทางคู่ขนาน จะหากันเจอมิได้เลย หากไม่มีผู้ช่วย ตัว สำคัญ ตัวนั้น ม้าหม่าแสนรู้ ฮี่ฮี่! --------------------------- เสียงฟ้าฟาดลงมา แม้จะไม่รู้ว่าลงตรงตำแหน่งใด ทว่ากลับทำให้ดรุณีร่างน้อยในอ้อมแขนของเขานั้น ซุกใบหน้าซบลงกับแผงอกหนาของเขา ราวกับกำลังต้องการพึ่งพิง "เจ้าไม่รู้หรือว่า ทำเช่นนี้จะเกิดอันตรายยิ่ง" ลูกกระเดือกเคลื่อนขึ้นลงที่ลำคอหนาของเต๋อตุงราวกับว่าเขานั้น กำลังอยูในอาการของคนกระหายน้ำอย่างหนัก เสียงทุ้มที่เต็มไปด้วยความแหบพร่านั้น ทำให้ฝูอันรู้สึกตัว เงยหน้าสวยขึ้นมอง "ท่าน...กำลังกระหายน้ำอยู่หรือไม่?" นางรู้สึกตัวจึงเกิดความเขินอาย พลางกล่าวด้วยเสียงเบาว่า "ปล่อยข้าลงเถิด น้ำในตุ่มหลังเรือนน่าจะเต็มแล้ว ข้าจะออกไปตักมาให้" "ใครว่าข้าหิวน้ำกันเล่า ข้า เอ่อ ข้า... ข้ากำลังหิวแตงของเจ้าต่างหาก" -------------------------------- ฝากคุณชายเจ้าสำราญ กับสาวหน้าหวานชาวสวนแตงไว้ด้วยนะคะ ขอบพระคุณทุกยอดการสนับสนุนค่ะ มุกมณี (ยิ้มหวานนนน)