เขาน่าหลงใหลจนหญิงสาวหลายคนนำตัวเองเข้าไปสัมผัสจนได้รู้ว่าเขาไม่มีหัวใจ มีเธอเพียงคนเดียวที่เขาอยากให้ผูกมัด แต่เธอก็สั่งตัวเองให้อยู่ห่างๆ ผู้ชายอันตรายแบบนั้น แต่มันเกิดอะไรขึ้น! ทำไมเขาต้องมาเป็นเจ้าบ่าวให้เธอ คำปฏิเสธถูกเขากลืนกินจนหมด แล้วเธอจะหลงเหลือถ้อยคำอะไรอีกล่ะ... คนที่ถูกเรียกว่าภรรยากัดมือสามีอย่างแรง เธอเคี้ยวฟันไปมาก่อนจะพูดเน้นเสียงต่ำทีละคำ “ไป-ให้-พ้น! ใครอยากจะนอนกับนาย มีสามีอย่างนายฉันตายดีกว่า วันนี้เป็นวันที่ชีวิตของฉันตกต่ำถึงขีดสุด ที่ต้องมาเจอคนอย่างนาย” มุกมณียอกย้อนอย่างอัดอั้น และพยายามบังคับสายตาไม่ให้มองกางเกงเพียงชิ้นเดียวที่ปกปิดร่างกาย...สุดท้ายก็อดมองไม่ได้จึงจิกตาตามด้วยการตวัดค้อนใส่ “ทุเรศ” ทุกถ้อยคำของเธอไม่ต่างจากการกระพือให้ไฟแห่งโทสะโหมแรงขึ้น คนที่กำลังสะบัดมือเพราะถูกกัดหยุดทุกการกระทำ แล้วจ้องมองใบหน้าสวยด้วยแววตาโกรธขึ้ง “ทุเรศรึ!” เจ้าของร่างสูงใหญ่ถามเสียงดุพร้อมกับขยับขาแข็งแรงข้ามสะโพกของผู้หญิงปากร้าย แล้วคุกเข่า...อยู่เหนือร่างของเธอ “คุณได้ลิ้มรสความทุเรศแน่!”