“ปล่อยอานะพิม” เสียงที่สั่งให้ปล่อยมันช่างไม่มั่นคงสักนิดเลย “ไม่ปล่อยค่ะ พิมรู้ว่าอาภูมิก็คิดถึงพิมเหมือนกัน” พริมาพยายามแกะกระดุมเสื้อนอนราคาแพงของอาหนุ่ม “พิม ถ้าไม่หยุดอาไม่รับรองความปลอดภัยของเราแล้วนะ” อาหนุ่มเริ่มควบคุมตนเองไม่ได้ เพราะร่างนุ่มนิ่มที่กอดรัดเขาไว้แน่น “ก็ไม่ต้องรับรองค่ะ พิมเต็มใจ” พริมากล่าวเสียงใส ทำให้คนตัวโตต้องสงสัยเป็นอย่างมากที่เธอบอกว่าเธอนั้นไม่ได้เมาอาจจะเป็นเรื่องจริงก็ได้ “อย่าทำแบบนี้นะพิม อาขอหล่ะ” เขาไม่อยากทำร้ายจิตใจคุณมาโนช เขาอุตส่าห์ถอยออกมา แต่โชคชะตากลับเหวี่ยงหลานสาวที่เป็นเจ้าของหัวใจเขาเข้ามาในชีวิตเขาอีกครั้ง ตอนนี้เขากำลังจะสูญเสียความยับยั้งชั่งใจทั้งหมดที่มี “ไม่ค่ะ พิมจะไม่ยอมถอยอีกแล้ว สี่ปีที่เราจากกันมันมากเกินพอแล้ว ครั้งนี้พิมจะทำทุกอย่างเพื่อให้เราได้อยู่ด้วยกัน” พริมากล่าวอย่างมุ่งมั่น ซึ่งสิ่งที่เธอพูดทำให้เขามั่นใจว่าหญิงสาวคงไม่ได้เมาจริงๆ