“ยังไม่ตื่นเลยค่ะคุณชาย จะให้รสขึ้นไปปลุกมั้ยคะ” อีกครั้งที่ตรัยคุณได้คำตอบจากมธุรสในเวลาเที่ยงนิดๆ ที่กลับเข้าไร่ในอาทิตย์ถัดมา “ไม่เป็นไร เดี๋ยวรสช่วยจัดมื้อเที่ยงไปให้ผมที่ออฟฟิศเลยนะ ผมจะรีบเข้าประชุม” เพราะยังไม่อยากยุ่งวุ่นวายกับเมียในนามให้มากมายนัก อีกทั้งยังมีงานหลายอย่างให้ไปจัดการ ตรัยคุณเลยเลือกที่จะหันหน้าเข้าหางานแทนการไปดูภรรยาสาวสวยหลับอุตุอยู่ในห้อง และยังหวังว่าอีกไม่นานเจ้าหล่อนน่าจะได้คิด หรือลุกขึ้นมาปรับปรุงตัวเอง ทำหน้าที่ภรรยาที่ดีได้ในสักวัน แต่สองอาทิตย์ผ่านพ้นไปแล้วเขาก็ไม่เห็นความเปลี่ยนแปลงใดๆ เลยสักนิดเดียว “ว๊าย!!! คุณชายปล่อยฉันลงนะ!!!” คนเป็นสามีในนามจึงตัดสินใจไขกุญแจห้องนอนเข้าไปอุ้มภรรยาสาวแสนสวยขึ้นทั้งๆ ที่ยังหลับอย่างสบายอยู่ใต้ผ้าห่มและแอร์เย็นๆ จนต้องผวาตื่นพร้อมกับส่งเสียงร้องลั่นห้องด้วยความตกอกตกใจ “ผมจะปล่อยแน่ แต่ไม่ใช่ที่นี่ ตรงเป็นในโน้น” ตรัยคุณเดินตรงไปหาประตูห้องน้ำ แต่ก็คิดขึ้นได้เลยหันกลับมาหาเด็กสาวหน้าตาซื่อๆ ร่างกลมดิ๊กที่ยืนรออยู่ไม่ห่าง “นุ้ย! ปิดแอร์แล้วก็ออกไปก่อน มีอะไรฉันจะเรียกทีหลัง” “ค่ะ” พอสาวอวบเดินออกจากห้องได้ เขาก็เดินเข้าไปในห้องน้ำ “คุณชาย! นี่จะทำอะไรฉันน่ะ! ว๊าย!!!” มรว. ตรัยคุณ ผู้สุภาพและอารมณ์ดี ‘ตูม!!!’ กายเบาหวิวในวงแขนแข็งแรงมีอันต้องลงไปนอนอยู่ในอ่างน้ำที่เขาให้นุ้ยมาเปิดไว้จนเต็มอย่างรวดเร็ว “อีตาบ้า!!! มาทำอย่างนี้กับฉันได้ยังไงกัน!!! ฉันยังนอนสบายอยู่เลยนะ!!!” คนเปียกร้องลั่นห้องน้ำด้วยความโมโหไป สำลักน้ำไป “ผมจะทำมากกว่านี้ถ้าอีกครึ่งชั่วโมงคุณไม่ลงไปนั่งกินมื้อเที่ยงกับผมข้างล่างในฐานะภรรยาของผม” เขาเอ็ดเสียงดังเพื่อกลับให้อีกคนเงียบ “ทำไมฉันจะต้องกินกับคุณด้วยไม่ทราบ! ต่างคนต่างอยู่สิ! เรางเองก็รู้ว่าแค่แต่งหลอกๆ ไม่เห็นจะต้องสร้างภาพให้ใครๆ ดูเลยนี่ คุณไม่มีสิทธิ์มาสั่งให้ฉันทำอะไรทั้งสิ้น ออกไป!!!” แต่มีหรือที่คุนไม่ยอมใครจะทำอย่างนั้นง่ายๆ “คุณไล่ผมงั้นเหรอ! ผมไม่มีสิทธิ์งั้นเหรอ! ก็ได้! ผมจะแสดงสิทธิ์ให้คุณเห็นเอง รับรองว่าคุณจะต้องเถียงไม่ออกเลยล่ะ” แล้วตรัยคุณก็ก้าวลงไปในอ่างน้ำอย่างรวดเร็ว “ว๊าย!!! ออกไปนะอีตาบ้า!!!” “ไม่ออก! ผมจะแสดงให้คุณเห็นว่าสามีมีสิทธิ์ที่จะอาบน้ำให้ภรรยาได้ล้านเปอร์เซ็นต์” “ว๊าย!!! ไม่นะ!!! ออกไปให้พ้นๆ ฉันเลย อย่ามายุ่งกับฉันนะ คนบ้าน!!!” พลอยไพรินฟาดงวงฟาดงาไปหาร่างสูงใหญ่ในสภาพที่เปียกปอนพอกัน แล้วชุดนอนที่เปียกน้ำนั้นก็ทำให้เขาเห็นอะไรไปถึงไหนๆ ได้ไม่ยากเย็นเลยสักนิด พลอยทำให้ความคิดกระเจิดกระเจิงไปถึงไหนๆ ได้ไม่ยากเย็นเลยเช่นกัน “งั้นคุณต้องเลือกเอาว่าผมจะอาบน้ำให้คุณเอง หรือไม่ก็ลงไปกินข้าวกับผมในอีกครึ่งชั่วโมง เลือกเอาว่าจะชอบแบบไหน” มือใหญ่กำลังยื่นไปหาชุดนอนบางเบาที่เปียกน้ำแล้วเผยให้เห็นแทบจะทุกส่วนของร่างกายก็ว่าได้ พลอยไพรินสาวขี้วีน ขี้เอาแต่ใจและไม่ยอมแพ้ใคร