มือนุ่มทั้งสองข้างยกขึ้นประคองใบหน้าคมคายแม้ตอนนี้จะเต็มไปด้วยพิษไข้ ก่อนจะเลื่อนเข้ามาใกล้จนลมหายใจรดรินกันและกัน ชายหนุ่มรู้สึกถึงสัมผัสหนักๆ กดลงมาแต่กลับนุ่มหยุ่น ราวกับขนนกตบกระทบลงบนริมฝีปากหนา แล้วปลิวหายไปตามแรงลมที่พัดผ่านมาเพียงวูบเดียว "จูบแรกของหยก..หยกยกให้เฮียแทนนะคะ" ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงจัด ปากเล็กเม้นแน่น ดวงตาใสจ้องมองเขาอยู่อย่างคาดหวังในคำชมหรืออะไรแทนก็ไม่แน่ใจ แต่ท่าทางที่แสดงออกมา ทำเอาคนที่ได้รับมอบหมายให้เป็นเจ้าของจูบแรกหัวใจเต้นเร็วระรัว มือหนาดึงคนตรงหน้าเข้ามากอดไว้แนบอก เหมือนอยากจะให้คนที่เป็นต้นเหตุได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวของมัน "จูบเด็กอนุบาล" เขาพูดขึ้นหลังจากเงียบไปนาน หยกหัวเราะคิกคักอยู่ใต้แผงอกแกร่งเห็นด้วยกับเขาอย่างยิ่งจูบแบบลึกซึ้งดูดดื่ม ร้อนแรง อะไรแบบนั้นในทางทษฎีเธอดูหนังมาก็เยอะอ่านนิยายมาก็หลายเล่ม แต่พอมาถึงตอนสอบปฏิบัติจริง… ก็เป็นอย่างที่เห็น แต่แค่นี้ถ้ายัยน้ำรู้ เธอก็ได้รับตุ๊กตาทองคำสาขาด้านได้อายอดอีกตัวแน่ๆ คนตัวเล็กคิดแล้วก็ขำออกมาก่อนที่จะนึกขึ้นได้ว่าเธอต้องทำให้คนป่วยนอนพักได้แล้ว "พอค่ะ เฮียต้องนอนพักจริงๆ แล้ว ไม่งะ อ๊ะ.." เสียงใสเงียบหายไปยังไม่ทันได้พูดจบ เมื่อริมฝีปากหนาร้อนกรุ่นบดเบียดลงมาหาปากนุ่มอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ขบเม้น หยอกล้อกลีบปากเล็กที่เขาแอบมองมันอยู่ตลอดเวลายามที่เจ้าของไม่รู้ "อ้าปาก" ....... กว่าคนตัวโตจะพอใจทำเอาคนไม่ประสาอ่อนระทวยหอบสะอื้นลงกลับไปซบอกหนาอีกครั้งไม่พอเขายังกระซิบแนบชิดริมฝีปากแดงที่สั่นระริกด้วยเสียงแหบพร่าให้เธอได้อายว่า "จูบระดับด็อกเตอร์"