ถ้าเราพยายามเลี่ยงการตัดสินใจ เพราะกลัวความรับผิดชอบที่จะตามมา ผลร้ายที่เกิดขึ้น เรายังต้องรับผิดชอบอยู่ดี เพราะการไม่ตัดสินใจ ก็คือการตัดสินใจแบบหนึ่ง แล้วไฉนเราจะไม่ตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยวแน่วแน่ แก้ปัญหาอย่างถูกต้องทันกาล เพื่อสร้างเสริมฐานะ อำนาจ และผลประโยชน์ที่เรามีอยู่เล่า ? ชีวิตคือการตัดสินใจเบื้องหน้าทางสองแพร่งอย่างต่อเนื่อง ไม่ว่านักปกครอง นักการเมือง นักการทหาร นักธุรกิจ นักบริหาร พ่อค้า แม่ค้า พนักงาน หรือพ่อแม่ ผู้ปกครอง ตลอดถึงนักเรียน นักศึกษา จงตัดสินใจโดยยึดถือเป้าหมายและผลประโยชน์ ของชาติ องค์กร บริษัท และครอบครัวเหนือสิ่งอื่นใด แต่ก็ไม่ละทิ้งความเป็นอิสระและมโนธรรมประจำใจ บนพื้นฐานปรัชญาเน้นความเป็นมนุษย์ เพื่ออนาคตที่ประสบความสำเร็จของตนเอง โดยที่สามารถป้องกันสาธารณะภัยขององค์กร และพฤติกรรมไร้ศีลธรรมในทุกวงการ