การบริหารราชการแผ่นดินของประเทศไทย แบ่งออกเป็นสามส่วน คือ ราชการส่วนกลาง ราชการส่วนภูมิภาค และราชการส่วนท้องถิ่น โดยราชการส่วนภูมิภาค จะแบ่งออกเป็น จังหวัด และ อำเภอ ซึ่งพระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการแผ่นดิน พ.ศ. 2534 กำหนดให้ ในอำเภอหนึ่ง มีนายอำเภอคนหนึ่งเป็นหัวหน้าปกครองบังคับบัญชาบรรดาข้าราชการในอำเภอ และรับผิดชอบงานบริหารราชการของอำเภอ และกำหนดให้มีปลัดอำเภอและหัวหน้าส่วนราชการประจำอำเภอซึ่งกระทรวง ทบวง กรมต่าง ๆ ส่งมาประจำให้ปฏิบัติหน้าที่เป็นผู้ช่วยเหลือนายอำเภอ ดังนั้น ปลัดอำเภอ และนายอำเภอ จึงเป็นข้าราชการในตำแหน่งที่มีบทบาทสำคัญเป็นอย่างยิ่งในการทำหน้าที่เกี่ยวกับการบริหารราชการในอำเภอเพื่อให้เกิดประโยชน์สุขแก่ประชาชนและสังคม เนื่องจากในปัจจุบันมีกฎหมายจำนวนหลายฉบับได้มีบทบัญญัติเกี่ยวกับ “อำเภอ” ผู้เขียนจึงได้ทำการรวบรวมข้อกฎหมายที่มีบทบัญญัติเกี่ยวกับ “อำเภอปลัดอำเภอ นายอำเภอ กรมการอำเภอ” จำนวน 92 ฉบับ 453 มาตรา ไว้ในหนังสือเล่มนี้ เพื่อให้ผู้ที่สนใจได้ทำการศึกษาต่อไป