โปรย แค้นรักล้นใจ เพราะเข้าใจผิดคิดว่าเธอคือคนที่ขับรถชนน้องสาวตัวเอง เรื่องราวความรัก ความเศร้าจึงเริ่มต้นขึ้น “ให้มันจบที่บุญนะคะบุญขอร้อง” “เธอใช่ไหมรอยแผลนั่นเกิดจากตกเหว เพราะลักษณะแผลเป็นและรอยที่หายแล้วเหมือนกับที่ใบหน้าฉันเลย” เขาพูดพลางลูบที่แก้มสองข้างของตัวเอง “ไม่ใช่ แค่นี้ใช่ไหมที่จะพูด” เบญจาทำท่าจะวิ่งหนีแต่เขาก็คว้าข้อมือไว้ได้ “พี่แค่อยากขอชดเชยความผิดที่เกิดขึ้นแล้วพี่จะไปมอบตัวกับตำรวจเอง” “คุณกลับไปเถอะฉันไม่รู้จักคุณ ไม่รู้ว่าพูดเรื่องอะไร” “บุญ…พี่ขอโทษ” เขาคุกเข่าลงแล้วก็ร่ำไห้อย่างสำนึกผิด