ท่องตะวันออก สําหรับท่านที่เพิ่งหยิบหนังสือเรื่องนี้ขึ้นมาอ่านเป็นครั้งแรก อาจคิดประหวัดไปถึงดินแดนภารตะ กลิ่นอายอบอวลของเครื่องเทศ หรือดินแดนแห่งอารยธรรมโบราณแห่งหนึ่งแห่งใดบนโลกเป็นแน่ แต่ ท่องตะวันออก ของประพันธกรรางวัลโนเบลนาม เฮอร์มานน์ เฮสเส ท่านนี้ คือการพาผู้อ่านท่องไปในประสบการณ์ทางจิตวิญญาณ ซึ่งก็คือการอ่านบันทึกประสบการณ์ชีวิตทั้งด้านนอกและด้านในของเขานั่นเอง ดังนั้น ชื่อบุคคลรวมทั้งสถานที่ ที่ปรากฏในเรื่องจึงมีทั้งที่เกิดขึ้นจริงในชีวประวัติ และเกิดจากจินตนาการ เป็นชื่อบุคคลในนวนิยายเรื่องก่อน ๆ ของเขา เฮสเสผูกเรื่องราวโดยผ่านตัวละครชื่อ ฮ. ฮ. สมาชิกคนหนึ่งของสันนิบาต กับกิจกรรมที่ทําร่วมกับผองเพื่อนร่วมอุดมการณ์ เมื่อ ฮ. ฮ. ถูกบททดสอบที่ทําให้เขาเกิดคลางแคลงใจขึ้นมาว่า สันนิบาตจะยังคงมีอยู่หรือไม่ และตัวเขาในฐานะสมาชิกนั้น จะยังคงเป็นสมาชิกอยู่จริงหรือ เขาจึงตัดสินใจบันทึกเรื่องราวการเดินทางของสันนิบาต ซึ่งถือเป็นกฎข้อหนึ่งที่สมาชิกต้องรักษาไว้เป็นความลับ แต่แล้วเมื่อ ฮ. ฮ. ถูกนําตัวไปตัดสินโทษ เขาจึงได้พบความจริงว่า สันนิบาตยังคงมีอยู่ และมีอยู่แล้วในตัวเขานั่นเอง “หลายๆ คนที่ได้สัมพันธ์กับกระบวนการแห่งชีวิต โดยผ่านจินตภาพหรือประสบการณ์ลี้ลับที่แวบเกิดขึ้น จะรู้สึกว่าตัวเองหวนหาโครงสร้างทางสังคม หารูปแบบจากภายนอกเพื่อให้ความยุติธรรมแก่ประสบการณ์เลิศล้ำที่ได้มา ก็อีกนั่นแหละ เฮสเสได้แฝงคำสอนไว้ในงานของเขา ขอให้มองเข้าไปด้านในของตัวคน สันนิบาตอยู่ในนั้น หอจดหมายเหตุเต็มด้วยหลักฐานประวัติศาสตร์อายุสองพันล้านปี ก็คือสมองของคุณนั่นเอง จงใช้มันกับผู้ที่สามารถจะเดินทางไปกับคุณได้ แต่ก็ต้องจำไว้เสมอว่าความแตกต่างภายนอกนั้นเป็นมายา ความเป็นหนึ่งเดียวเกี่ยวพันนั้นอยู่ภายใน สันนิบาตอยู่ในตัวคุณ รายล้อมตัวคุณตลอดเวลา” - ทิโมธี เลียรี