“ทำไมไม่เอาเช็คไป” “ฉันไม่ต้องการ” นวินดาตอบคำถามทันที “ทำไม มันน้อยไปหรือไง” ศิวะย้อนถาม นวินดาตวัดสายตาขึ้นสบสายตาคู่คมอย่างเจ็บใจก่อนที่จะตอบออกไปว่า “ใช่ มันน้อยไป” “หึ !” ศิวะกระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างสะใจเพราะสุดท้ายแล้วนวินดาก็ไม่ได้แตกต่างไปจากผู้หญิงคนอื่นๆ เลย ซื้อได้ด้วยเงิน “แล้วจะเอาเท่าไหร่ล่ะ” ศิวะถาม อยากรู้นักว่านวินดาจะเรียกค่าตัวเท่าไหร่ ถ้าไม่มากจนเกินไปนักเขาก็ยินดีที่จะจ่ายให้ ตั้งใจเอาไว้แล้วล่ะว่าจะหาบ้านให้สักหลัง และรถอีกสักหนึ่งคัน เพี๊ยะ ! นวินดาฟาดฝ่ามือลงไปบนใบหน้าของศิวะเต็มแรงและบอกออกไปว่า “เท่านี้ล่ะที่ฉันต้องการ”