ทรงผมเป็นส่วนหนึ่งขององค์ประกอบในการแต่งกายเพื่อความเรียบร้อยสวยงามหรือถูกต้องตามกฎระเบียบ หลายคนอาจมองว่าทรงผมเป็นส่วนประกอบที่ไม่สำคัญมากนัก แต่ทรงผมสามารถสื่อถึง ความเชื่อ วัฒนธรรม เศรษฐกิจ และการเมืองที่เปลี่ยนแปลงไปตามบริบทของยุคสมัยได้เป็นอย่างดี โองโขดง หรือ โซงโขดง ว่ากันว่าเป็นทรงผมโบร่ำโบราณในสมัยสุโขทัยซึ่งน่าจะมีที่มาจากวัฒนธรรมร่วมกับเขมร สมัยนั้นทั้งบุรุษและสตรีจะนิยมไว้ผมยาว ในช่วงที่บ้านเมืองไม่ค่อยมีการศึกสงคราม ผู้คนในสมัยนั้นก็จะนิยมตกแต่งร่างกาย โดยมีสตรีในราชสำนักเป็นต้นแบบแห่งความประณีตงดงาม โซงโขดงหรือการเกล้าผมมวยสูงแล้วนำเกี้ยวหรือมาลัยมาสวมได้เป็นที่นิยมเรื่อยมาร่วมกันในยุคสุโขทัย - อยุธยาตอนต้น ก่อนที่อยุธยาราชธานีจะเข้าสู่ยุคศึกสงคราม ซึ่งเป็นยุคที่ผู้คนนิยมตัดผมสั้น ผู้ชายจะไว้ผมมีลักษณะโกนรอบศีรษะ มีผมตอนกลางศีรษะแล้วแสกกลางเรียกว่า "ทรงมหาดไทย" ที่ไว้ทรงนี้กันน่าจะเพราะต้องรบทัพจับศึกไม่มีเวลาแต่งตัวหรือเอาใจใส่ทรงผม ส่วนผู้หญิงก็ตัดผมให้สั้นลงเพื่อปลอมตัวเป็นชายและสะดวกในการหนีภัย