แม้ดวงอาทิตย์ยังเปล่งอยู่เหนือศีรษะ แต่น้ำกลับไม่ได้อุ่นอย่างที่คิด และไม่รอช้าพอขวดน้ำถูกวางอยู่บนระเบียง ร่างสูงโปร่งก็ทะยานลงไปจุ่มน้ำทั้งตัว สายตาก็มองไปยังฝรั่งก้นย้อย ที่ดูไม่แคร์กับสรีระ ให้เธอนึกไม่แคร์บ้าง ที่จะกระโดดโลดเต้น ประหนึ่งว่าตัวเป็นเหงือกน้อยMermaid ทั้งที่ยังอยู่ในชุดเดินเล่นเต็มยศ ให้ตายเหอะ เสื้อผ้าชุดนี้ มันไม่ใช่สไตล์เธอสักนิด แต่เป็นเพราะมันอยู่ในแผนล่อให้เหยื่อติดกับ เธอจึงต้องกัดฟันจับมันมาสะบัดๆ และสวมใส่มันด้วยใบหน้ามู่ทู่ ก่อนจะทำใจข่มตาพักเหนื่อยไม่ไหว เพราะมันรัดไปทั้งตัว จึงคิดว่าออกมาเดินแก้เขินให้คนมองเพลินๆ เพื่อเรียกความมั่นใจ ว่าเธอในมาดใหม่ไม่ได้เก้กังจนทำให้ใครจับผิดได้ เธอคิดไปมากมายขนาดนั้นเลยจริงๆ เพราะติดนิสัยแนบเนียนกับการจับเปลี่ยนตัวละคร ที่ถ้าจะหลอกให้คนอ่านอินได้ ก็ต้องเริ่มจากผู้เขียน ที่ต้องเรียกความรู้สึกนั้นให้เกิดขึ้นจริงเสียก่อน แต่ในขณะเดียวกัน เธอคงไม่รู้ตัวอีกนั่นล่ะ ว่าเหยื่อกำลังจ้องเธอตาไม่กะพริบ จนตอนนี้แทบแยกไม่ออกเสียแล้ว ว่าใครกันแน่ที่จะกลายเป็นเหยื่อตัวจริง!