“ตามมาทำไม กลับไปสิ” อดไม่ได้จึงแว้ดใส่ “ไม่ไป” เขาตอบแล้วซ่อนยิ้มร้ายกาจ “ก็บอกแล้วไงว่า เมียอยู่ที่ไหน ผมก็อยู่ที่นั่นแหละ” “เอ๊ะ!” “อย่าพูดอีกเลยครับ ผมว่าเราไปนอนกันเถอะนะ” จบคำก็คว้าหมับเข้าที่ข้อมือเล็ก แล้วรั้งอีกฝ่ายให้เดินตาม เมื่อคนตัวเล็กพยศเข้ามากๆ ชายหนุ่มก็จัดการอุ้มร่างบางแบกขึ้นบนไหล่กระด้าง ก่อนจะใช้อุ้งมือร้อนลูบวนเบาๆ บนก้นนวล ยิ่งเธอพยศมากเท่าไร เขาก็ยิ่งเคล้นมือแรงๆ อย่างนึกแกล้ง กว่าจะมาถึงห้องได้ พัณณิตาก็โดนลวนลามจนก้นน้อยๆ แทบช้ำ จากนั้นชายหนุ่มก็ค่อยๆ วางร่างบางให้เหยียบลงบนพื้นห้อง ก่อนจะเดินกลับไปกดล็อกประตูอย่างรวดเร็ว แล้วหมุนกายกลับมาเผชิญหน้ากับร่างเล็ก ปลายนิ้วสอดเข้าไปใต้ชายเสื้อ แล้วรั้งขึ้นผ่านศีรษะ อึดใจต่อมาก็เหวี่ยงออกไปโดยไม่รู้ทิศทาง “นะ...นายจะทำอะไร” ถามออกมาด้วยเสียงสั่นๆ เท้าบางขยับเดินถอยหลัง “หยุดเดี๋ยวนี้นะ จะถอดเสื้อผ้าทำไมฮ้า!” คนตัวโตไม่ตอบ นอกจากสลัดเสื้อออกจากกาย อวดโชว์ความบึกบึนของกล้ามเนื้อที่บ่งบอกถึงความเป็นคนสุขภาพดี จนคนลอบมองลำคอแห้งผาก เท่านั้นไม่พอมือหนายังลดต่ำลงเพื่อจะมายุ่มย่ามกับเข็มขัดหนังมันปลาบราคาแพง “หยุดเดี๋ยวนี้นะ!” สั่งเขาด้วยเสียงที่บังคับให้เป็นปกติ พร้อมกับที่มือน้อยๆ ยกขึ้นปิดหน้าปิดตาเป็นพัลวัน แต่ทว่าก็ดูไร้ผล เพราะหลังจากนั้นเธอก็ได้ยินเสียงกางเกงราคาแพงถูกเหวี่ยงไปหล่นอยู่บนพื้นห้อง ก่อนที่ม่านตาของพัณณิตาจะเบิกกว้างเป็นเท่าตัวเมื่ออุ้งมือร้อนผ่าวคว้าหมับเข้าที่ข้อมือเล็กทั้งสองข้าง คนตัวเล็กส่ายหน้าหวือ หลับตาปี๋ เธอไม่ยอมเปิดเปลือกตามองร่างเปลือยเปล่าของชีเปลือยซึ่งเดินโทงๆ ไม่อายฟ้าอายดินอย่างเด็ดขาด คนบ้าอะไรก็ไม่รู้ช่างหน้าด้านเหลือเกิน รู้แล้วว่าหุ่นเขากำยำขนาดไหน ไม่เห็นต้องขยันโชว์ให้เธอใจเต้นโครมครามก็ได้ “ไปอาบน้ำกัน” ชายหนุ่มกล่าวชวนด้วยเสียงกระซิบ “ไม่อาบ” ลูกแก้วส่ายหน้าปฏิเสธ ดวงตายังคงหลับแน่น “อาบหน่อยน่า จะได้นอนหลับสบายไงครับ” “ไม่เอา!” “เอาหน่อยน่า” เสียงห้าวทุ้มยังเย้าแหย่ แล้วขยับปากกัดเบาๆ ที่ใบหูเล็ก จนอีกฝ่ายต้องเบิกตากว้าง รีบยกมือน้อยๆ ผลักใบหน้าของชายหนุ่มให้ออกห่าง และดวงตาเจ้ากรรมก็ดันโชคร้ายหันไปปะทะกับกล้ามหน้าท้องเป็นมัดๆ และคล้อยต่ำลงไปจนเห็นขอบกางเกงชั้นในสีขาว ถึงตรงนี้ก็ต้องสูดลมหายใจเข้าปอดลึกเพื่อระงับอาการเห่อร้อนของดวงหน้า “นายไปอาบก่อนสิ” กล่าวแล้วก็รีบหันหลังให้ทันที “อาบด้วยกันสิครับ” ไม่พูดเปล่า หากมือหนากลับรั้งหญิงสาวเข้าหาตัว จับจ้องหน้าเล็กด้วยดวงตาหยาดเยิ้ม คลี่มุมปากอวดยิ้มสวย ก่อนจะค่อยๆ โน้มหน้ามากระซิบแผ่วๆ ใกล้ปลายจมูกเล็ก “ลูกแก้วคนดี อาบน้ำกับแฟรงค์นะครับ” ‘อ๊าย! อย่ามาใช้น้ำเสียงแบบนี้กับฉันนะ แค่นี้ขาก็สั่นจะแย่อยู่แล้ว’ ครวญนิดๆ ในใจ แต่ก็ยืนจังก้าขาแข็งไม่ยอมขยับตามคำวอนเว้าของคนตัวโต แต่เพียงชั่วครู่เท่านั้นเธอก็ต้องหวีดร้องเสียงหลง เมื่อร่างกายลอยละลิ่วห่างจากพื้นนับเมตร ทำเอาเธอต้องรีบคว้าหมับยึดไหล่กำยำไว้อย่างกลัวตก และเมื่อตั้งสติได้เท่านั้นก็ทุบมือไปตามแผงอกหนั่นแน่นของกล้ามเนื้อ จนอีกฝ่ายหน้าบิดเบ้ อึดใจต่อมา ปลายเท้าบอบบางก็สัมผัสกับความเย็นของพื้นห้องน้ำ ทำให้พัณณิตาแอบสะดุ้งโหยง ทันทีที่เขาหมุนกายหันหลังไปยุ่มย่ามอยู่กับอ่างอาบน้ำ เธอก็รีบใช้โอกาสนั้นวิ่งเร็วๆ ไปยังประตู แต่ยังไม่ทันได้คว้าลูกบิด ร่างกายก็ต้องลอยห่างจากพื้นมานับหนึ่งฟุต “ว้าย!” ร้องด้วยความตกใจพลางดิ้นรนหนี “มีโอกาสไม่ได้ หนีตลอดเลยนะครับ” “จะอยู่ให้โง่ทำไมล่ะ” ตอบด้วยอาการดิ้นเบาๆ เพราะกลัวเขาจะปล่อยมือให้ตกลงไปก้นกระแทกพื้น “ก็อยู่อาบน้ำเป็นเพื่อนสามีไงทูนหัว” ว่าพลางผ่อนร่างเล็กให้ยืนนิ่ง ก่อนจะหันมายุ่มย่ามอยู่กับเสื้อผ้าของคนตัวเล็ก หากเพียงจับต้องชายเสื้อเท่านั้น ใบหน้าคมก็ต้องเขียวปั้ด เพราะปลายนิ้วเรียวของคนตัวเล็กบิดเข้าที่หน้าท้องแกร่งเต็มแรง “จะทำอะไรฮ้า!” พัณณิตาแว้ดใส่ด้วยใบหน้าตึงๆ “ก็ถอดเสื้อไงครับ ถ้าไม่ถอดเสื้อ แล้วเราจะลงอ่างด้วยกันได้ยังไง” คิ้วเข้มๆ เลิกขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะยกยิ้มเจ้าเล่ห์ “อ้อ! หรือว่าถอดตรงนี้ไม่ได้ งั้นเราลงไปถอดในอ่างก็ได้ครับ” ว่าจบก็ช้อนร่างอรชรเข้าสู่อ้อมอก พัณณิตาได้แต่ร้องวี้ดว้ายด้วยความตกอกตกใจ หากเธอก็ต้องหอบแฮกๆ หน้าดำหน้าแดง รีบยกมือเช็ดน้ำซึ่งฟุ้งกระจายมาเปื้อนหน้าตาออกเป็นพัลวัน เพราะคนตัวโตก้าวลงอ่างทั้งๆ ที่เธอยังอยู่ในอ้อมแขน “เปียกหมดเลย” ครวญเบาๆ แล้วถลึงตาใส่คนช่างแกล้ง พลางเบ้ปากให้เขาเล็กน้อยแล้วลุกพึ่บ หวังจะก้าวลงจากอ่าง หากชายหนุ่มก็กระตุกมือเล็กเบาๆ จนร่างเธอเสียหลักไปนั่งจุมปุ๊กอยู่ที่หน้าขาแข็งแรง “จะไปไหนฮึ! เปียกแล้วก็อาบน้ำสิครับ” “อาบไปคนเดียวเถอะ” บอกพลางขยับลุกอีกครั้ง หากคราวนี้ชายหนุ่มไม่เอ่ยปากห้ามเลยสักคำเดียว เห็นเขาเงียบๆ หางตาเล็กจึงเหลือบมอง และสายตาของเขาที่จ้องอะไรบางอย่างก็ทำให้เธอต้องมองตาม ก่อนที่ม่านตาทั้งสองข้างจะเบิกกว้าง “กรี๊ด! ไอ้คนลามก”