คนและสัตว์มีความต้องการของตนเช่นเดียวกัน ทำให้มีการตอบสนองซึ่งกันและกันไปตามความต้องการของตน โดยใช้ทั้งพระเดชและพระคุณแตกต่างกันไป จะเป็นการมีเวรต่อกันไม่สิ้นสุดเช่นเดียวกันความต้องการที่มีอย่างไม่พอ การระงับเวรที่ทำได้คือการแผ่เมตตาให้แก่กันและกัน มุ่งหวังให้ผู้อื่นมีความสุขแทนการต้องการรับสิ่งใดๆจากผู้อื่นจะระงับเวรที่มีต่อกันได้ ในเรื่องกึ่งพระเดชกึ่งพระคุณนี้ผู้เขียนกล่าวถึงครึ่งคนครึ่งสัตว์ซึ่งมีความต้องการของตนและมีการสนองความต้องการโดยใช้พระเดชและพระคุณในแบบต่างๆ และให้แง่คิดในการระงับเวรอันจะเป็นเหตุแห่งความทุกข์โดยการแผ่เมตตาให้แก่กัน ทำจิตใจให้เป็นบุญกุศล โดยใช้พระคุณจะทำให้มีความสงบสุขร่มเย็นเกิดขึ้นแก่ตน ลักษณะของครึ่งคนครึ่งสัตว์ที่กล่าวถึงเป็นเพียงตัวแทนความต้องการในแบบต่างๆและการจองเวรซึ่งกันและกันอันเป็นเหตุแห่งความทุกข์ และการใช้พระเดชเพื่อสนองความต้องการของตนในแบบต่างๆได้หากแต่ไม่สามารถระงับดับทุกข์ได้เลย สิ่งที่ระงับเหตุแห่งความทุกข์ได้กลับคือพระคุณที่ใช้ได้กับทุกความต้องการ ทั้งนี้การใช้พระคุณอาจใช้โดยสุดประมาณในกรณีที่ความต้องการที่ขาดนั้นมีมากสุดประมาณ หรือแผ่เมตตาจนสุดประมาณให้แก่ผู้ที่มีความต้องการอย่างมากสุดประมาณนั้น เพื่อความสุขในที่สุดที่มีแก่กันและกัน ดังคำสอนของพระพุทธเจ้าที่กล่าวถึง การระงับเวรด้วยการไม่จองเวร ทำให้โลกมีสันติสุขท่ามกลางความต้องการที่มีอยู่ ผู้เขียนเชื่อว่าการแผ่เมตตาแก่กันจะเป็นการใช้พระคุณที่ได้ผลกับทุกความต้องการ และเป็นการให้ความสุขแก่กันและกันโดยสงบทั้งผู้ให้และผู้รับแท้จริงค่ะ การแผ่เมตตานี้ทำได้ทั้งแผ่เมตตาให้แก่คนและแก่สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง เพราะมีความต้องการเช่นเดียวกัน การระงับเวรทั้งในคนและในสัตว์จึงทำให้โลกเป็นโลกที่สงบสุขแท้จริง เพราะสัตว์ก็มีความรักชีวิตเช่นเดียวกันค่ะ