รักแต่ปากแข็ง ทั้งรักและเกลียด สุดท้ายเขาจะแพ้ใจตัวเองไหม เมื่อเฌติยาต้องการตอบแทนบุณคุณของผู้มีพระคุณ อย่างบารมี ที่กำลังป่วยหนักและใกล้จะตาย คำขอร้องที่บอกว่าให้เฌติยาอุ้มท้องลูกของเขา เธอตอบตกลงโดยไม่มีอิดออด เพราะว่าถ้าไม่มีบารมี เธออาจจะไม่มีชีวิตรอดมาจนถึงป่านนี้ เฌติยายอมอุ้มท้องด้วยความเต็มใจ แต่จินเหอ หรือว่า ปานนที น้องชายต่างบิดาของบารมี กับเข้าใจผิดว่าเฌติยาจะมาปอกลอกและตั้งท้องลูกของพี่ชายเพื่อหุบสมบัติที่มีอยู่มากมายของบารมี เขาจึงมาเมืองไทยเพื่อคิดขัดขวาง แต่ทว่า มีเรื่องหนึ่งที่ทำให้ปานนทีต้องตกหลุมพรางของตัวเอง มันคือเรื่องอะไรนะ คุณต้องไปติดตาม เรื่องนี้จะจบลงอย่างไร และเฌติยาจะต้องทนให้ปานนทีรังแกต่อไป หรือทุกอย่างที่ทั้งสองแสดงต่อกันนั้น มันคือ ความรัก +++ คำโปรย เนื้อหาในนิยาย “แหม... พอมีความสุขสมหวัง จะได้เป็นนายใหญ่ของที่นี่ ก็จะไม่เห็นหัวของใครเลยหรือ” เขาเจตนาว่าให้ หันมามองหน้าเธอแบบเต็มตา “แต่นี่ มันห้องนอนส่วนตัวของฉันนะคะ คุณกำลังละเมิดสิทธิ์ของฉันอยู่ คุณมีอะไรก็รีบ ๆ พูดมาจะดีกว่าค่ะ เหมือนที่บอกว่า ไม่อยากให้ฉันเป็นขี้ปากของคนอื่น” สะบัดหน้าหนีไม่อยากสบตากร้าวของเขา เขาปรบมือเบา ๆ แล้วก้าวขาเข้ามาใกล้อีกนิด ก่อนจะต่อปากต่อคำกับเฌติยา “อุ้ย! ใช้ภาษากฎหมาย แต่อย่าคิดนะว่าเธอน่ะถือสัญญาอะไรก็ตามที่ได้ทำกับพี่บาสเอาไว้แล้ว แต่ตั้งนี้เธอยังไม่จดทะเบียนสมรสกับพี่ชายของฉัน” “คุณจะพร่ำอะไรก็ได้ นั่นมันเรื่องของคุณค่ะ แต่นี่คือห้องนอนของฉัน และฉันไม่อยากจะฟังในสิ่งที่คุณกำลังพูดไร้สาระหาเรื่องคนอื่น เชิญค่ะ นั้นประตู ออกไปจากห้องของฉันเดี๋ยวนี้ค่ะ” เธอชี้นิ้วไปที่ประตูด้วยอาการสั่น ๆ เฌติยาโกรธเขาจนมือสั่นไหว “นี่เธอท้าทายฉันเหรอ กล้ามาก...” เขาหยุดพูด พลางย่างก้าวยาว ๆ เข้ามาหาเฌติยาที่ถอยหลังกรูดจนหลังของเธอไปชนกับผนังห้อง “อย่าเข้ามานะ ไม่งั้นฉันจะ...”