อันการให้ฤกษ์ยามนั้น ถือกันว่าเป็นศิลปชั้นสูงในวิชาการโหราศาสตร์ทีเดียว ผู้ให้ฤกษ์ยาม จะต้องมีความจัดเจนในโหราศาสตร์มาพอตัว คือต้องเคยผ่านทฤษฎีข้อมูลฐานต่าง ๆ ทางโหราศาสตร์มาอย่างช่ำชองแล้ว สิ่งสำคัญที่สุด บุคคลผู้ใดจะให้ฤกษ์ยามแก่ใครนั้น จะต้องชำนาญในการดูดวงชาตา ว่าดวงนั้น ๆ ให้คุณหรือให้โทษประการใด และดวงดาวอันโคจรระยะนั้น ๆ มีคุณสมบัติเสื่อมหรือว่าดีขนาดไหน เมื่อจับดวงขึ้นมาพิจารณา จะต้องดูออกทันที เพราะถ้ายังไม่ชำนาญในการดูพื้นฐานของดวงชาตา ก็ย่อมจะให้ฤกษ์ที่ดีอันเป็นมงคลแก่เจ้าของงานไม่ได้ พอดีพอร้ายกลับให้โทษส่งไปเลย