มือใหญ่ดึงปกเสื้อโค๊ท ที่มนัสวีเพิ่งรู้ว่าเสื้อตัวนี้มีฮูดสวมหัวด้วย เธอรีบดึงมันมาปิดให้มากที่สุด เหลือไว้เพียงลูกกะตา เพื่อมองภาพสวยงาม ที่เธอจะไม่มีวันได้เห็นอีก ถ้าไปจากดินแดนชวนฝันแห่งนี้ ทิวเขาสีเทาเข้ม สลับซับซ้อน กำลังเปลี่ยนสีไปเรื่อยๆ ตามรังสีแสงอาทิตย์เรืองเรื่อขึ้นช้าๆ ทาบลำแสงสีทองอาบทุ่งกว้าง ขณะท้องฟ้าพยับเมฆเรืองรอง หมอกขาวคลุ้งลอยต่ำ กระจายเมื่อม้าถูกบังคับให้วิ่งเหยาะผ่านเข้าไป... สวยงามเหลือเกิน พ่อขา แม่ขา..วีโชคดีหรือโชคร้าย ที่กลิ้งลงจากถนนมาเจอที่แห่งนี้..? ม้าหลายตัวที่วิ่งนำ เริ่มห้อเร็วขึ้น คนที่ชักม้าเหยาะย่าง เหมือนรู้ว่าแขกกำลังดื่มด่ำภาพสวยงาม ก้มลงบอก จนไอหมอกคลุ้งปะทะผ่านแก้มมนัสวี .”ผมต้องเร่งแล้วนะ แดดจ้าแล้ว จับบังเหียนไว้แน่นๆล่ะ “ เหมือนในหนังเลย หญิงสาวเบิกตาอย่างตื่นเต้น เมื่อม้าเริ่มตะบึงตามกันเป็นขบวน ผ่านทุ่งหญ้าสีเขียวกว้างไกล โดยทิวเขาสลับซับซ้อนเหมือนจะเลื่อนใกล้เข้ามาเรื่อยๆ