กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเด็กหญิงคนหนึ่งถูกอสูรร้ายทั้ง 7 ตนจับไปเป็นภรรยาบำเรอกามของพวกเขา คืนนั้น เธอได้ลิ้มรสสวาทเป็นครั้งแรก และความบริสุทธิ์ก็ถูกพรากไปด้วยความรุนแรง ดุดันและป่าเถื่อน ครั้งแล้วครั้งเล่าที่พวกเขาตีตราประทับความเป็นเจ้าของด้วยร่างกาย แผดเผา เร่าร้อน เสียวซ่าน จนในที่สุดเธอก็ตกลงสู่ห้วงกับดักที่เหล่าอสูรได้วางเอาไว้ เพียงเพราะพวกเขาต้องการที่จะครอบครอง 'หัวใจ' ของเธอ หลังจากการรอคอยอันแสนยาวนาน งานนี้ไม่มีเจ้าชายขี่ม้าขาว มีเพียงอสูรร้ายทั้งเจ็ดกับจุมพิตที่ทำให้เธอหลงลืมทุกสิ่ง ******************************** “เจ้าไม่รู้หรอกว่าพวกข้าเป็นใคร รู้ไว้แค่ว่าต่อจากนี้...เจ้าเป็นของพวกข้าก็พอ” เมื่อเขาแลบลิ้นออกมาเลียตรงมุมปากของอลิซ เด็กสาวก็ถึงกับกรีดร้องออกมาเสียงดังมากกว่าเดิม “กรี๊ดดดดดดดดดดด อ๊ายยยยย อย่านะ” กว่าจะรู้ตัวก็สายเกินไปเมื่ออีกหกนคนที่เหลือนั้นขึ้นมาบนเตียงและรุมล้อมร่างของเด็กสาวเอาไว้จากทุกทิศทาง โดยที่ชายผู้มีแผลเป็นบนใบหน้าได้ขยับตัวไปนั่งติดกับหัวเตียงและจับอลิซนั่งพิงอกแกร่งของเขาเอาไว้จนเธอรู้สึกได้ถึงไออุ่นที่แผ่ออกมาจากกายของเขาอย่างชัดเจน “การ์เร็ต เจมี่ พวกเจ้าเบาๆ มือหน่อย เดี๋ยวเจ้าสาวของพวกเราก็ได้ช้ำกันพอดี” เป็นครั้งที่สองที่อดัมพูดถึงอลิซในฐานะของ ‘เจ้าสาว’ ทั้งๆ ที่เธอเองก็ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายหมายถึงอะไรกันแน่ “ข้าอดใจไม่ไหวหรอก อดัม ท่านก็รู้นี่ว่าพวกเราต้องรอคอยผู้หญิงคนนี้มานานขนาดไหน” การ์เร็ตขยับกายเข้ามาใกล้และตะปบลงที่บั้นท้ายงามงอน ความอบอุ่นจากฝ่ามือทำให้ผิวเนื้อบริเวณนั้นเกิดแดงซ่านขึ้นมา “แฮ่ก อ้า หยุดนะ อื้ออออออ” เด็กสาวพยายามจะคลานหนีสัมผัสร้ายกาจนั่น แต่กายกลับถูกตรึงเอาไว้ด้วยน้ำมือของโนเอลและเจมี่ที่กำลังไซ้ลำคอจากทั้งสองด้านพร้อมกัน เล่นเอาอลิซรู้สึกเสียวสยิวจนต้องร้องออกมา