“หยุดนะ!! อ๊าย! คุณ หยุดก่อน นี่ฉันเป็นแม่เลี้ยงของคุณนะ ฟังฉันก่อน! ฉันเป็นแม่ของคุณนะ!” เมื่อได้ยินคำว่าแม่ ชายหนุ่มถึงกับหยุดรุกรานพร้อมกับยกหน้าขึ้นมองคนที่บอกว่าเป็นแม่ของเขา ก่อนปากหยักจะยกขึ้นยิ้มอย่างเย้ยหยัน “ฉันมีแม่คนเดียว เธอไม่ใช่” เขาเอ่ยขึ้นชัดถ้อยชัดคำ ก่อนจะกดจูบลงมาอีกครั้ง ทำเอามัลลิกาที่คิดว่าเขาจะหยุดแต่เธอคิดผิดนั้นถึงกับดิ้นรนให้เขาปล่อย แต่ยิ่งดิ้นดูเหมือนว่าปากร้อนยิ่งกดจูบหนักขึ้นไปอีก มือเล็กที่พยายามขัดขืนเริ่มผ่อนแรงลง ก่อนจะตามมาด้วยเสียงสะอื้น ทำเอาฟรานซิสถึงกับเงยหน้าขึ้นมอง “ฮึก ฮือๆๆ ปล่อยฉันไปเถอะ ฉันขอร้อง” “หึ คิดว่าน้ำตาจะช่วยได้ทุกอย่างั้นเหรอ แต่คงไม่ใช่กับฉันแน่ ถ้าเธอยังไม่หยุดยุ่งกับคุณพ่อ ก็จงรับเอาความอัปยศนี้ไปซะ” พูดจบ ฟรานซิสก็ก้มกดจูบลงไปที่ปากเล็กอย่างรุนแรงจนเขารู้สึกได้ถึงรสเลือดแต่ชายหนุ่มกลับไม่สนใจ เขายังคงพยายามดุนดันลิ้นเข้าไปในปากสาวทั้งๆที่เธอพยายามขัดขืน ก่อนที่มัลลิกาจะทนแรงของเขาไม่ได้ ยอมเปิดปากร้องด้วยความเจ็บ ทำให้ลิ้นร้อนรีบกวัดแกว่งเข้าไปทันที-----