ท่านหญิงหลินเฟยหลัน ถูกน้องสาวต่างมารดาแย่งคู่หมั้นยังไม่พอ ยังถูกพระราชทานสมรสกับองค์ชายตัวประกันต่างแคว้น ตระกูลเสวียนซึ่งเป็นตระกูลลของมารดาถูกตราหน้าว่ากบฎ ต้องโทษประหาร น้องชายเพียงคนเดียวถูกบิดาขับออกจากตระกูล จึงพลอยได้รับโทษประหารไปด้วย และนางที่เพิ่งแต่งออกไปได้เพียงสามปีก็ถูกประหารด้วยเช่นกัน และคนที่ทำให้ตระกูลเสวียนต้องตายรวมทั้งตัวนางเองก็หาใช่ใครอื่น เป็น บิดา ผู้ให้กำเนิดนั่นเอง บิดาที่ลำเอียงที่สุดเท่าที่เคยพบมา เพื่อบุตรสาวจากอนุที่เขารัก ....เขายอมเปลี่ยนสัญญาหมั้นหมาย ส่งบุตรสาวอนุให้ปีนขึ้นไปในตำแหน่งชายารัชทายาท ....โดยแลกกับส่งบุตรสาวอีกคนที่เขาเกลียดไปยังต่างแคว้น เพื่อบุตรชายจากอนุที่เขารัก ขึ้นเป็นผู้สืบทอด ....เขาถึงกับนั่งดูบุตรชายอีกคนถูกประหารโดยไม่สะทกสะท้าน เมื่ออำนาจของพี่ชายที่เป็นฮ่องเต้มั่นคง เขาก็ลงมือจัดการตระกูลเสวียนไม่ให้เหลือแม้แต่คนเดียว ช่างเป็นบิดาที่อำมหิตและไร้ใจเป็นที่สุด ข้าทำผิดอะไร ตระกูลเสวียนผิดอะไร ท่านถึงจงเกลียดจงชังพวกข้านัก