เขา สำหรับ ฉัน นั้น มันเป็นได้เพียงแค่ฝันเท่านั้น เพราะในโลกความจริง ฉันไม่สามารถยืนเคียงข้างเขาได้เลย "ทำไมไม่คุยกันดีๆ หนีหน้ากันทำไม" "เพราะ..ทำได้แค่นี้ไง" "หมายความว่ายังไง" "ช่างเถอะ สำหรับเราสองคนก็เป็นได้แค่ ผู้จัดการวงกับศิลปินที่ต้องดูแล" "ตอนนี้ผมเป็นแค่เพียงผู้ชายธรรมดาแล้วครับ " "โรสครับ...เรากลับมารักกันเหมือนเดิม...อีกครั้งได้มั้ย" กวินทร์พูดออกไปพร้อมกับกระชับมืออีกฝ่ายที่ยังกุมมือไว้ให้แน่นขึ้นกว่าเดิมอย่างรอคำตอบด้วยหัวใจที่เต้นแรง "แน่ใจแล้วใช่มั้ย" รสาเอ่ยถามคนตรงหน้าแล้วอยู่ๆน้ำในตาของเธอก็คลอเบ้าขึ้นมา "แน่ใจ...ที่สุดในชีวิตเลย" กวินทร์บอกออกไปด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น