ในบันทึกยังเล่าถึงการต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอดท่ามกลางห่ากระสุนปืนใหญ่ที่ยิงใส่กันเกือบตลอดทั้งวันทั้งคืน ทหารต้องอาศัยอยู่ในรูดินใต้บังเกอร์ กินแต่อาหารกระป๋อง นั่งหรือยืนหลับอยู่ในนั้น ไม่ได้กินข้าว ไม่ได้อาบน้ำหรือใช้ชีวิตอย่างคนปกติทั่วไป ได้รู้ซึ้งถึงระเบียบการบังคับบัญชาแบบทหารและมิตรภาพระหว่างหัวหน้าและลูกน้อง ความห่วงใยระหว่างเพื่อนร่วมรุ่นที่มาร่วมรบในสมรภูมิเดียวกัน รวมทั้งเรื่องราวของความเชื่อความศรัทธาและปาฎิหาริย์จากพระเครื่องที่เกิดขึ้นในสมรภูมิ ผมอ่านอย่างได้อรรถรส ได้สาระความรู้เกี่ยวกับการสงครามในอดีต และคิดว่านี่เป็นบันทึกที่ควรเผยแพร่ทั้งในแง่มุมของวิชาการสงครามสำหรับทหารรุ่นใหม่และคนทั่วไปสามารถอ่านได้อย่างสนุกและได้สาระความรู้เช่นเดียวกัน