เมื่อแม่อยากได้เธอเป็นลูกสะใภ้ จึงวางแผนให้หญิงสาวเข้ามาเรียนรู้งานในตำแหน่งผู้ช่วยฝึกหัด เพื่อใช้ความน่ารักสดใส พิชิตหัวใจผู้ชายเย็นชาอย่างเขา “นี่หนูพราวดาว พึ่งเรียนจบมาหมาดๆเลยนะลูก ทิมจำน้องได้ไหม” “สวัสดีค่ะพี่ทิม” ไร้เสียงตอบรับใดๆ ทิมณภัทรหันไปมองสบตากับหญิงสาว ... เขาเคยรู้จักยัยเฉิ่มนี่ด้วยเหรอ แล้วทำไมไม่มีภาพจำเกี่ยวกับเธอคนนี้เลย คุณหญิงกัลยา สังเกตเห็นถึงความประหม่าของลูกสาวเพื่อนรักอย่างเห็นได้ชัด ก็แน่แหละถูกมองด้วยสายตาเยือกเย็น แบบนั้น ... “ไร่พรรณนิภา ที่เราไปพักช่วงปิดเทอมบ่อยๆไงลูก” คุณหญิงกัลยาเอ่ยทำลายความเงียบ เด็กป้อมในวันนั้น กลายเป็นยัยเฉิ่มในวันนี้ … เขาจำเธอได้แล้ว! “แล้วค่อยเจอกันนะคะพี่ทิม” หญิงสาวหันมาเอ่ยลาคนหน้านิ่งก่อนสาวเท้าตามหลังคุณหญิงกัลยาออกไป มองคนตัวเล็กด้วยแววตางุนงง เขาไปตกลงว่าจะสอนงานให้ยัยเฉิ่มตอนไหนกันเนี่ย!