“อืม… วิน ลินเหนื่อย ลินอยากนอนต่อ ขอลินนอนต่อหน่อยนะ” มิลินพึมพำบอกเขา เมื่อคนด้านข้างขยับตัวเข้ามากอดรัดรอบเอวหล่อน อมยิ้มกับความสุขที่ได้รับจนเต็มตื้น เมื่อคืนเขาทำให้หล่อนเหนื่อยแทบขาดใจ “ถ้าเป็นนายวินคงให้หนูนอนต่อ แต่ฉันไม่” ทว่าเสียงทุ้มที่กระซิบข้างหูกลับทำให้มิลินเบิกตากว้าง หันมองทันที “คุณเตี่ย!” “ใช่ฉันเอง หนูลินคิดว่าเป็นนายวินหรือไง หรือจำไม่ได้... นายวินมันไม่เคย...” คำพูดจากปากคุณเตี่ยสร้างความเสียววาบไปถึงจุดนั้น แต่หล่อนจะไม่ปล่อยให้ตัวเองเป็นเป้านิ่ง มิลินขยับตัวหนีไปจนชิดหัวเตียง ก่อนจะคว้าผ้าห่มปิดบังร่างเปลือย แต่นั่นกลับกลายเป็นหล่อนยื้อผ้าห่มจากร่างของคุณเตี่ยไปด้วย สิ่งที่เห็นส่งผลให้ดวงตาเบิกกว้าง ความยิ่งใหญ่ที่นอนสงบนิ่งอยู่นั้น ใหญ่กว่าของกวินตอนโตเต็มที่ซะอีก ทว่าเสียงหัวเราะจากในลำคอของคุณเตี่ยทำให้หล่อนตวัดสายตามอง ทั้งที่หยาดน้ำตากำลังเอ่อซึม เพราะทั้งหมดนี่คือความจริง ไม่ใช่ความฝันที่หล่อนหลอกตัวเอง +++++ คำเตือน!!! คุณเตี่ยที่รัก... เป็นภาคต่อของ(พ่อเลี้ยงผัว) เป็นนิยายที่เดินเรื่องด้วยเซ็กซ์ เนื้อหา 80% ของเรื่องเป็นเซ็กซ์ล้วนๆ แนวพ่อสามีกับลูกสะใภ้ หากท่านรับเรื่องราวแนวนี้ไม่ได้ แนะนำให้ผ่านค่ะ