ธีร์วางร่างนุ่มลงนอนแผ่วเบาเต็มไปด้วยความทะนุถนอม ขณะที่แขนของเธอยังโอบรอบคอของเขาไม่ยอมปล่อย ดวงตาหวานมองเพื่อนสนิทตาเป็นประกายจนหัวใจของธีร์เริ่มเต้นแรง “นอนได้แล้วบัว พรุ่งนี้เธอต้องตื่นสายแน่ๆ” “ช่วยเล่นบทคนรักกับฉันหน่อยได้มั้ย นายอยากรู้ไม่ใช่เหรอว่าจะมีคนหวั่นไหวหรือเปล่า เดี๋ยวฉันจะช่วยดูให้เอง” เธอบอกเสียงเบาข้างแก้มของเขา “เธอกำลังเมารู้ตัวหรือเปล่า” “ฉันไม่เมา ตอนนี้ฉันกำลังฝันอยู่ต่างหาก เราอยู่ในความฝันใช่ไหมธีร์” เธอถามแล้วโน้มคอเขาลง ธีร์อยากขืนตัวแต่หัวใจของเขากลับยอมเธอตั้งแต่เข้ามาอยู่ในห้องนี้แล้ว - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ติดตามเรื่องอื่นๆ ได้ที่เฟสบุ๊ก : จันทร์ทอแสง