ดึกสงัดของค่ำคืนเดือนหงาย เนย์ญรินทร์ทรุดกายลงนั่งบนเตียงกว้าง ดวงตาคู่หวานมองรอบๆ ห้องราวกับจะจดจำทุกรายละเอียดเก็บไว้ในก้นบึ้งของหัวใจ ได้ยินเสียงเคาะประตูเป็นการบอกกล่าว ก่อนจะเห็นเจ้าของบ้านก้าวขาเข้ามาอย่างเคยชิน “ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย เธอจะนอนรึยัง?” ชายหนุ่มเอ่ยถาม ก่อนจะทรุดนั่งใกล้ๆ หญิงสาว “มีเรื่องอะไรหรือคะ?” ใบหน้านวลงามเงยขึ้น แสงจันทร์นั้นส่องสว่างกระทบผิวนวลให้ดูเปล่งปลั่งมากยิ่งขึ้น มากเป็นพิเศษด้วยซ้ำไป “วันที่เธอไปจากที่นี่ วันนั้นฉันต้องเข้าพิธีหมั้น” คำพูดนี้เชือดเฉือนหัวใจคนฟังเหลือเกิน ใบหน้าเรียวเล็กซีดเซียวแทบ ไร้สีเลือด เธอฟังข่าวนี้ด้วยหัวใจจะขาดรอนๆ วันที่เธอก้าวเท้าออกจากชีวิตเขา วันนั้นจะเป็นวันที่ผู้ชายคนนี้เริ่มต้นชีวิตกับผู้หญิงคนใหม่ “หมั้น...” น้ำเสียงที่ย้ำเน้นนั้นช่างแผ่วเบาเหลือเกิน “อืม หมั้น ต้องหมั้นกับใครก็ไม่รู้แม้แต่หน้าตาก็ไม่เคยเห็น ชื่อเสียงเรียงนามฉันก็ไม่รู้จัก” เขาเอ่ยความจริง ผู้หญิงที่คุณแม่เลือกให้เป็นลูกเต้าเหล่าใคร มาจากไหน เขาแทบไม่รู้รายละเอียดเลยแม้แต่น้อยนิด ในขณะที่คนฟังนิ่งเงียบ เธอไม่รับฟังคำพูดใดๆ จากปากชายหนุ่มอีก คำสุดท้ายที่ได้ยินคือ ‘หมั้น’ เขากำลังจะหมั้นกับผู้หญิงอีกคนในวันที่เธอเดินจากไป ช่างเป็นเรื่องที่น่ายินดีเหลือเกิน “ยินดีด้วยนะคะ” น้ำเสียงเล็กๆ ฝืนอวยพร ในขณะที่หัวใจเจ็บปวดเหลือเกิน ชายหนุ่มมองใบหน้านวลงามที่ซีดขาว ก่อนจะคว้าร่างระหงมากอดแนบชิด ริมฝีปากได้รูปจุมพิตกลางกระหม่อมบางอย่างเจ็บปวดในหัวใจ เขาพยายามบอกกับตัวเองเสมอว่าไม่รักเธอ ไม่รักและจะไม่มีวันรัก แต่หัวใจดวงนี้กำลังขัดแย้ง เขาอยากให้เธอคัดค้าน อยากให้เธอปฏิเสธที่จะจากไป แต่ทำไมหญิงสาวถึงนิ่งเงียบราวกับยินดีนักหนา หรือเธอไม่มีหัวใจดวงเดียวกันเหมือนที่เขารู้สึก ที่ผ่านมาเป็นเพียงฉากหนึ่งที่ทำให้เขาตายใจเท่านั้นหรือ ชายหนุ่มแตะคางเล็กให้แหงนเงย ก่อนจะทาบทับเรียวปากหนาแนบชิดแทบไร้ช่องว่างกับเรียวปากอวบอิ่ม คืนนี้เขาอยากรักเธอ อยากสัมผัสเธอก่อนที่จะลาจากกัน เนย์ญรินทร์หลับตาพริ้มอย่างยินยอม ขอเพียงความทรงจำหอมหวาน ฝังลึกในก้นบึ้งหัวใจติดความทรงจำไปเท่านั้น ขอเพียงเก็บเกี่ยวความหวานละมุนอบอุ่นหัวใจในเวลานี้ เป็นแรงผลักดันให้ชีวิตดำเนินต่อไปในวันข้างหน้า ขอเพียงเท่านี้จริงๆ เสื้อผ้าติดกายถูกถอดออกอย่างรวดเร็ว ความหวานเริ่มพร่างพรายไปทั่วร่าง เนื้อแนบเนื้อ สะโพกแนบสะโพก อกแกร่งแนบอกนุ่มอย่างใกล้ชิด ชายหนุ่มเคลื่อนความเป็นชายหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับหญิงสาว ก่อนจะเร่งจังหวะถาโถมเมื่อความรัก ความห่วงหาวิ่งพล่าน จังหวะรักเต็มไปด้วยความหวานละมุน เขาอยากรักเธอเพียงคนเดียวตลอดไป การบรรเลงรักของทั้งคู่เต็มไปด้วยความเร่าร้อน หญิงสาวตอบรับทุกจังหวะ ให้เขาเชยชมร่างกายทุกรูขุมขน ขอเก็บทุกอย่างเกี่ยวกับผู้ชายคนนี้เป็นแรงใจแรงกายให้สู้ต่อไปในวันข้างหน้า บทรักคืนนี้เขาช่างทำให้เธอมีความสุขเหลือเกิน เป็นความสุขระหว่างชายหญิง สุขสมอยู่ในกามารมณ์ที่อบอวลไปด้วยความรักที่ครอบคลุมหัวใจ แม้แต่ละฝ่ายจะเพียงคิดไปเองข้างเดียว แรงรักขับเคลื่อนอย่างเชื่องช้า จนกลายเป็นรวดเร็ว ถาโถมอย่าง หนักหน่วงรุนแรงในบางครา ผ่านมานับครึ่งชั่วโมงก็ไม่มีทีท่าจะเหน็ดเหนื่อย กว่าพายุคลื่นรักครั้งนี้จะสงบลงก็ล่วงเลยเวลาเป็นวันใหม่ ชายหนุ่มกระชับร่างระหงโอบกอดใกล้ชิด เมื่อเธอซุกกายเข้าหา ความหนาวเหน็บยามค่ำคืนทำให้ร่างกายของทั้งคู่เบียดชิดใกล้กัน ความร้อนวิ่งพล่านอีกครั้ง ชายหนุ่มกับหญิงสาวก็เต็มใจถ้าหากแรงรักจะเกิดขึ้นอีกครั้ง อีกครั้งและอีกครั้ง