เฌอพัชญ์ได้รับอุบัติเหตุและนอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล คืนหนึ่งเธอตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองยืนอยู่หน้าบันไดเลื่อน มีตะเกียงกับกระเป๋าวางอยู่ด้วย เธอได้ยินเสียงกระดิ่งและสายลม จึงเดินไปคว้าตะเกียงและกระเป๋าขึ้นสะพาย เดินตามเสียงกระดิ่งเข้าไปเรื่อย ๆ และที่นี่มีเรื่องราว เธอคิดว่ามันคือความฝันที่พอเธอตื่นทุกอย่างก็จะหายไป ทว่า คืนถัดมาเธอก็มายืนอยู่หน้าบันไดเลื่อนตัวเดิม เพิ่มเติมคือเหตุการณ์นั้นต่อเนื่องจากครั้งก่อน และมีครั้งถัด ๆ ไป จนบางครั้งเธอก็แยกความฝันกับความจริงไม่ออกเหมือนกัน