เขาผู้กำเนิดจากดาวอสูร เพียงพราะอยากพลิกชะตาฟ้า จึงจำต้องได้นางมาเป็นชายา นางคือคุณหนูสามตระกูลหลี่ ผู้มีความลับต้องปิดบัง มีครอบครัวต้องปกป้องจึงจำต้องแต่งงานกับเขา “ข้าไม่รัก” “ไม่รัก! ไม่รัก ไม่รัก เจ้าพูดได้แต่คำนี้หรืออย่างไร” “ก็ข้าไม่...” ริมฝีปากหยักหยาบประกบลงมา ปิดกั้นเสียงของนางไว้จนหมดสิ้น ลมพัดมาอีกระลอก หอบเอากลิ่นหอมของดอก ไป๋หลานฮวาโชตมาแตะปลายจมูก กลิ่นนุ่มนวลหอมหวานกับรสจูบที่แสนอ่อนโยน หลี่จิวฮวาตัวสั่นสะท้านเมื่อเขาขยับริมฝีปากอย่างอ้อยอิ่ง ขบเม้ม ดูดดึง สัมผัสอย่างนุ่มนวล “ไม่ว่ารักหรือไม่ เจ้าก็ยังต้องแต่งกับข้า”