“นิวตัวหอมจังเลยค่ะ ฉันชอบจัง” “คุณครับ...กรุณาเถอะครับ ช่วยขยับออกไปจากตัวผมสักทีเถอะครับ ผมเจ็บครับ” หมับ! “ไม่เอา...อยากกอดนิว” สาวเจ้าไม่ยอมลุกหรือขยับตัวอีกเลย และเธอยิ่งกอดรัดนิวมากขึ้นจนนิวขยับตัวไม่ได้เลย เธอไม่สนใจด้วยซ้ำว่านิวจะเจ็บไหม จะเป็นอะไรรึเปล่า จะรู้สึกอย่างไร ทว่านาทีนี้เตชินไม่อาจทนมองดูผู้หญิงคนนี้ทำกับนิวแบบนี้ได้อีกต่อไปแล้ว เพราะเตชินไม่ต้องการที่จะเห็นนิวเจ็บมากไปกว่านี้อีกแล้ว หมับ! “อ๊ะ! เจ็บ!” เตชินเดินเข้าไปขยุ้มผมของเธอให้ลุกขึ้น ก่อนที่เตชินจะเหวี่ยงสาวเจ้าออกไปจากนิวจนสำเร็จ ฟิ้ว! ฟุ๊บ! ด้วยแรงเหวี่ยงของเตชินที่มีมากเกินไป ทำให้สาวเจ้าล้มฟุ๊บลงไปหัวกระแทกกับก้อนหินก้อนเท่าไข่ไก่เข้า และก็ทำให้หัวของเธอแตกเลือดซึมออกมาเล็กน้อย จากนั้นเหล่าเพื่อน ๆ ของเธอก็ต่างพากันวิ่งหนีเอาตัวรอด เพราะกลัวจะโดนเตชินจับเหวี่ยงหัวร้างข้างแตกเหมือนเพื่อนสาว “เตชิน!” นิวตกใจมากกับสิ่งที่เตชินทำ และนิวก็รีบยันกายลุกขึ้นแม้จะเจ็บระบมไปทั้งตัว จากนั้นนิวก็รีบถลาเข้าไปประคองหญิงสาวขึ้นมาด้วยความตกใจ “คุณ? คุณเป็นไงบ้างครับ? เจ็บมากรึเปล่า?” “ฮือ ฮือ ฮือ นิว...ฉันเจ็บมากค่ะ” สาวเจ้าร้องไห้สะอื้นและโผเข้าซบแผ่นอกของนิวอีกครั้งอย่างออดอ้อน และนิวก็ค่อย ๆ ปลอบใจเธอต่าง ๆ นานาจนเธอหยุดร้องไห้ จากนั้นนิวก็ลุกขึ้นยืนเผชิญหน้ากับเตชิน “เพี๊ยะ!” นิวฟาดฝ่ามือตบหน้าเตชินสุดแรงที่มี เพราะไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้อีกแล้ว...แล้วนิวก็ตวาดบอกเตชินออกไปเสียงดังลั่น "เตชิน!!! ผมไล่คุณออก!!! "